De afgelopen jaren kwam John Prine een paar keer voorbij in mijn iTunes speellijsten bijvoorbeeld doordat Bruce Springsteen mee zong op het nummer ‘Take A Look At My Heart’ van het album ‘The Missing Years’ uit 1991. Of doordat Miranda Lambert het nummer ‘That’s The Way The World Goes ‘Round’ coverde voor haar album ‘Revolution’ uit 2009. Maar verder dan dat kwam ik de afgelopen jaren niet. Tot begin dit jaar, toen onder andere Jason Isbell en Margo Price via de social media kanalen de nieuwe single van John Prine deelden, getiteld ‘Summer’s End’ en ik was verkocht. Niet veel later werd het album ‘The Tree Of Forgiveness’ aangekondigd en een bijbehorende wereldtour. Dus daar moest ik bij zijn om precies te zijn op vrijdag 10 augustus in Paradiso. Toen ik aan kwam lopen stond er al een lange rij voor Paradiso en vertelde de aanwezigen dat het een zit concert was. Iets wat ik in Paradiso nog niet had meegemaakt. Even na 19 uur gingen de deuren open, kaartje gescand en de zaal in. Ik vond een mooie plek rechts van het podium op de 2de rij waar ik een perfect uitzicht had op het podium. Na een klein half uurtje wachten kwam de Ierse, Tanya McCole het podium op, spijkerbroekje, t-shirtje en een gitaar. Voor haar optreden had ze pannenkoeken gegeten en bitterballs daar had ze wat last van dus mocht ze een oprisping krijgen bood ze daar alvast haar excuus voor aan. Een mooi voorprogramma met veel eigen werk zoals ‘Why’ dat over haar overleden zus ging maar ook mooie covers van Chris Stapleton’s, ‘Tennessee Whiskey’ en ‘Forever Young’ van Bob Dylan. Bij het laatste nummer zong de zaal mee. Tijdens voorprogramma’s wordt er vaak nog veel gepraat of bier gehaald, maar tijdens de set van Tanya McCole was het doodstil. Prachtig.

Na de laatste akkoorden van ‘Forever Young’ liep McCole van het podium en kwamen de roadies van John Prine het podium op om alles klaar te zetten. Tegen half 9 kwam Prine het podium opgelopen onder een oorverdovend applaus. Prine met zijn hoofd wat naar links gebogen door een operatie waarbij een kanker gezwel in zijn nek werd verwijderd, begon het concert met ‘Six O’Clock News’. Gevolgd door ‘Knockin’ On Your Screen Door’ van zijn laatste plaat. Hierna kondigde hij het volgende nummer aan met de woorden, ‘when I wrote this song we had a jerk of a President then, and look now’. Waarna Prine en de band begonnen met ‘Bruised Orange (Chain Of Sorrow), waarna er nog twee politiek gekleurde nummers volgden. Prine had er zin zo vertelde hij want hij was al lang niet meer geweest in ‘The Paradiso’. Voor het volgende nummer begon Prine de oorsprong van het nummer te vertellen, waarbij er veel afgelachen werd. Zo vertelde dat Prine wel eens gaat vissen met een paar vrienden, ergens op een meer, waarbij zijn vrouw vaak moet zeggen dat hij zijn vishengel mee moet nemen. En hij met zijn vrienden het vissen zagen als een onderbreking in de sterke verhalen die ze elkaar vertelden. Daarna speelde Prine: ‘Egg & Daughter Nite, Lincoln Nebraska, 1967 (Crazy Bone)’. Gevolgd door een fijne stampende barburner met ‘Grandpa Was A Carpenter’. Waarna een prachtig liedje volgde met ‘Hello In There’ en nummer over eenzame ouderen dat Prine schreef toen hij nog postbode was in Chicago. Na ‘Boundless Love’ volgde een kippenvel bezorgende versie van ‘Summer’s End’.

Summer’s end’s around the bend just flyin’
The swimmin’ suits are on the line just dryin’
I’ll meet you there for our conversation
I hope I didn’t ruin your whole vacation

Well you never know how far from home you’re feelin’
Until you’ve watched the shadows cross the ceilin’
Well I don’t know, but I can see it snowin’
In your car the windows are wide open

Just come on home
Come on home
No you don’t have to
Be alone
Just come on home

Na nog drie nummers liep de band van het podium en speelde Prine een aantal nummers solo, ‘All The Best’ en ‘Speed Of Sound Of Loneliness’ waren voor mij hoogtepunten. Daarna volgden twee duetten ‘In Spite Of Ourselves’ en ‘Unwed Fathers’ waarbij Tanya McCole weer op het podium kwam om met Prine mee te zingen. ‘Souvenirs’ was een verzoekje uit de zaal gevolgd door het prachtige ‘Sam Stone’ een nummer over een Vietnam veteraan die verslaafd raakt aan de drugs.

There’s a hole in daddy’s arm where all the money goes,
Jesus Christ died for nothin I suppose.

Tijdens dit nummer kwamen Dave Jacques en Jason Wilber het podium op om mee te spelen in de tweede helft van het nummer. Daarna kwamen Fats Kaplin en Kenneth Blevins ook het podium weer op voor ‘God Only Knows’, ‘Saddle In The Rain’ en een van mijn favoriete John Prine nummers ‘Lake Marie’. Die ik voor het eerst hoorde toen ik in het vliegtuig naar Los Angeles zat waar ik luisterde naar een podcast waar dit nummer voorbij kwam. Aan het eind van het nummer ging Prine dansend van het podium af. Wat hem wederom een staande ovatie opleverde.

Nadat de band ‘Lake Marie’ tot een einde bracht liepen ook hun even van het podium af. Maar al snel kwamen Prine en zijn mannen terug voor de toegiften met ‘When I Get To Heaven’ en ‘Paradise’ bij het laatste nummer kwam Tanya McCole ook weer het podium op maar ook de vrouw van John Prine, Fiona om mee te zingen.
Na het nummer bedankte Prine het publiek en liep van het podium af ondersteunt door zijn vrouw.

Een fabelachtig mooi concert van de 71 jarige John Prine. Gijsbert Kramer van de Volkskrant vatte mijn gevoel mooi samen in zijn recensie met als titel: “Zo mooi, zo puur en zo troostrijk als John Prine hoor je het maar zelden.” En daar kan ik niks meer aan toe voegen. Prachtig, prachtig, prachtig!

Gezien:
John Prine
The Tree Of Forgiveness Tour
Voorprogramma: Tanya McCole
10-08-2018: Paradiso, Amsterdam, NL

Setlist:
Six O’Clock News/Knockin’ on Your Screen Door/Bruised Orange (Chain of Sorrow)/Your Flag Decal Won’t Get You Into Heaven Anymore/Caravan of Fools/Egg & Daughter Nite, Lincoln Nebraska, 1967 (Crazy Bone)/Grandpa Was a Carpenter/Hello in There/Boundless Love/Summer’s End/I Have Met My Love Today/Ain’t Hurtin’ Nobody/Angel From Montgomery//All the Best (solo)/Speed of the Sound of Loneliness (solo)/In Spite of Ourselves (with Tanya McCole)/Unwed Fathers(with Tanya McCole)/No Ordinary Blue (solo)/Souvenirs (solo)/Sam Stone(started solo, ended with guitarist and bassplayer)/God Only Knows/Saddle in the Rain/Lake Marie//When I Get to Heaven/Paradise (with Tanya McCole and Fiona Whelan Prine)

Band:
John Prine – vocals, guitar
Jason Wilber – vocals, guitar, harmonica
Dave Jacques – vocals, electric and acoustic bass
Fats Kaplin – vocals, guitar, mandolin, pedal steel, fiddle
Kenneth Blevins – drums