Vorig jaar (2008) bracht Jackon Browne een nieuw album uit, na een paar solo platen was dit weer een cd met zijn band.
Er werd ook een tour aangekondigd, Frank had wel interesse om mee te gaan. Net als ik kende hij Jackson Browne van het nummer You’re A Friend Of Mine dat Browne samen zong met Clarence Clemons de saxofonist van Bruce Springsteens, E Street Band.

28 April:
We hadden afgesproken om tegen 13.00 uur uit het altijd gezellige Groenlo, die dag ook erg regenachtig, te vertrekken. Om eventuele files etc. voor te zijn.
Tegen drieën reden we Amsterdam Zuid-Oost binnen, richting de parkeergarage onder de bierhall.
Nadat we de auto geparkeerd hadden liepen we naar buiten, toen we de Arena Boulevard opliepen stond er nog niemand bij de HMH te wachten. Ook niet zo gek eigenlijk omdat er alleen maar zitplaatsen waren. Dus er op tijd zijn had wat dat betreft niet zoveel zin. Tegenover de HMH zit de mediamarkt daar even de muziek collectie bekeken waarna we besloten (zoals afgesproken) om richting het centrum van onze hoofdstad te gaan. Dit ging per metro, richting centraal station. Daar uitgestapt en over het damrak gelopen toen een duister straatje in die uitkwam in een winkelstraat. We besloten om een hapje te gaan eten, de McDonalds kozen we uit. Toen we aan het eten waren kwam er een duif de zaak binnengelopen/gewaggeld. Die rustig de etensresten van de grond at. (scheelt weer vegen….) daarna kwam er ook nog een ‘zwerver’ binnen die graag een beetje geld wilde hebben. Want hij zei dat hij ziek was…dat zal best wel kunnen, maar als je ziek bent kun je niet in een drukke winkelstraat rondlopen…. Na het eten hebben we nog wat rond gewandeld in de hoofdstad onder andere de Brouwersgracht. Tegen 17.00 uur/ 17.30 uur liepen we weer richting het centraal station om weer terug te gaan. Na een tijdje gewacht te hebben op de metro (lijn 54) stapten we in met als bestemming de Arena Boulevard.
Rond 18.00 uur waren we weer bij de HMH, we gingen nog even wat drinken bij het naast gelegen Grolsch café. Hier hadden ze ook een dag menu met o.a. een saté schotel. Die verdacht veel leek op het gerecht dat we 18 juni 2008 hadden gegeten in het Grolsch Music café. Aan de andere kant van de boulevard. Toen we het eten/drinken op hadden liepen we richting de bier hall. De deuren waren om 18.30 uur open gegaan, wij kwamen tegen 19.00 uur binnen. Onze kaarten gescand, daarna vroeg een meisje ons of ze ons email adres mocht hebben, tuurlijk mag dat…het was alleen voor een enquête over de HMH. Daarna nog even langs de merchandise stand gelopen en een mooi longsleeve t-shirt gekocht. Daarna opzoek naar onze plaatsen, bijna vooraan en bijna recht voor het podium op rij 3. Toen was het wachten. Tot dat tegen 20.00 uur de lampen uit gingen en de band gevolgd door Jackson Browne het podium op kwam.

Het nummer waarmee Browne opende was Boulevard gevolgd door het mooie Everywhere I Go. Aan het eind van dit nummer schreeuwde iemand uit het publiek “Rosie”, Browne vertelde dat hij dit nummer later in de show zou gaan spelen. Daarna een nummer over het opgroeien in het zuiden van Californië, The Barricades Of Heaven. Daarna Fountain Of Sorrow tijdens het spelen van dit nummer zat hij achter de piano.
Na dit nummer werd de band voorgesteld aan het publiek. Daarna speelde hij het nummer dat de naam gaf aan het album en deze tour namelijk Time The onqueror, erg mooi nummer!!
Daarna vertelde hij dat het volgende nummer correspondeert met Amsterdam, over de vrijheden etc. Maar het is geen fysieke plaats maar een plaats in je hoofd. Off Of Wonderland.
Het volgende nummer was Live Nude Caberet, tussen de nummers door waren er een aantal mensen die graag Take It Easy wilden horen dit gebeurde dan ook. Ongeveer halverwege het nummer stak Jackson Browne het internationale teken voor vriendschap op (de middelvinger). Dit was gericht tegen een persoon die al de hele show aan het filmen was. 
Na het nummer vertelde Browne: “When I sing, I try to sing to people and not to YouTube” . Waar hij natuurlijk wel een punt had. Hij refereerde nog even naar een andere artiest die een middelvinger opstak namelijk Johnny Cash.
Daarna “Not just a love song, but a song about the Economy”, Giving That Heaven Away. Na dit nummer vertelde hij over een show van Bob Dylan die hij had gezien. Hij vond het een goede show maar hij zei niets tegen het publiek. Ook Van Morrison die ook niet bekend staat als een persoon die graag interactie heeft met het publiek. Browne vroeg zich dan ook af wat hij ‘What’s wrong with me’ omdat hij dat wel graag wil. Na dit verhaal werden Docter My Eyes en Just My Imagination gespeeld. Met een mooie gitaar solo op het eind. Het publiek werd bedankt en de band liep van het podium af voor een pauze van 15 minuten.
Na de pauze (terwijl er nog veel mensen binnenkwamen, de arrogantie van sommigen was echt stuitend). Kwam Jackson Browne alleen met de twee zangeressen het podium op voor een akoestisch nummer namelijk Something Fine. Daarna ging Browne weer achter zijn piano zitten voor een nummer dat hij samen met de groep Vanice deed namelijk For A Dancer. Na dit nummer kwam de rest van de band het podium weer op voor het nummer These Days gevolgd door For Taking The Trouble. Daarna een anti oorlogs lied, Lives In The Balance erg mooi, mede door de zang van de zangeressen geweldig!!
Daarna het mooie Going Down To Cuba:

People will tell you it’s not easy
You’re not supposed to go, they say
They say that Cuba is the enemy
I’m going down there anyway

Duidelijk toch?
Na dit nummer riep iemand “Doctor My Eyes” ik weet niet waar die man gezeten heeft maar hij speelde dit nummer al in het eerste gedeelte van de set. Daarna volgde Just Say Yeah.
Daarna de request van het begin van de show Rosie, geweldig nummer, tijdens dit nummer verlieten de overige bandleden het podium. Alleen tijdens het refrein van het nummer kwamen de mannelijke bandleden naar voren om mee tezingen. Dit nummer werd gevolgd door Sky Blue And Black, wat een mooi nummer is dat!
Daarna The Pretender, aan het eind van het nummer vertelde hij over zijn liefde voor Amsterdam en excuseerde hij zich voor zijn middelvinger, waarna hij zij Wanne take a picture, dat het sein was voor een aantal mensen om naar het podium te lopen. Ik dus ook. Dat is toch wel iets gaver dan op een stoel te zitten en te kijken naar het concert. Tijdens de stage rush speelde hij Running On Empty. Er was ook ineens veel meer sfeer in de zaal. Het werd allemaal wat losser, ik denk dat wij als publiek best waren geschrokken van zijn reactie en Jackson denk ik ook van zijn reactie. Daarna liep de band even van het podium om de toegiften/enocres in te luiden.
De toegift begon met een cover van Little Steven – I Am A Patriot. Een erg mooie uitvoering van dit nummer.

Daarna bedankte Jackson en de band het publiek en liep van het podium af. Maar ze kwamen al heel snel weer terug voor naar mijn mening het beste nummer in zijn ouvre om een concert af te sluiten namelijk The Load Out.
Het nummer gaat over het einde van een concert, het inladen van alle apperatuur, de lampen etc.
Het laatste couplet:

People you’ve got the power over what we do
You can sit there and wait
Or you can pull us through
Come along, sing the song
You know you can’t go wrong
cause when that morning sun comes beating down
Youre going to wake up in your town
But well be scheduled to appear
A thousand miles away from here

Dit nummer is eigenlijk een tweeluik. Want standaard na dit nummer wordt het nummer Stay gespeeld:

People, stay just a little bit longer
We wanna play just a little bit longer
If the promoter don’t mind and the union don’t mind
We can take a little time and we’ll leave this all behind
Singin’ one more song

Maar na dit nummer was het toch echt afgelopen, de lampen gingen aan het was inmiddels al 23.00 uur. Frank en ik liepen naar de uitgang van de HMH. Daarna naar de parkeergarage om de auto op te halen en toen met ‘gierende banden’ naar huis. Onderweg nog even gestopt bij een tankstation. We waren het erover eens dat dit een erg mooi concert was, vooral het laatste gedeelte van de show was erg goed.
Tegen 1.00/1.30 uur reden we Groenlo weer binnen.

Na drie concerten in 2009 was dit toch wel het beste concert, met kort daarachter het concert van Ilse DeLange. Het geluid was zoals zo vaak in de HMH erg goed. De plaatsen waren geweldig op de derde rij bijna recht voor Jackson Browne. De setlist was mooi met oud en nieuw werk. De band was erg goed, vooral de zangeressen wat hebben die een stemmen zeg. Geweldig. Nu op naar het volgende concert op de zaterdag voor Pinksteren. In het altijd gezellige Landgraaf. Voor de Pinkpop zaterdag met als belangrijkste optreden Bruce Springsteen & The E Street Band.

Setlist:
Boulevard/Everywhere I Go/The Barricades Of Heaven/Fountain Of Sorrow/Time The Conqueror/Off Of Wonderland/Live Nude Cabaret/Take It Easy/Giving That Heaven Away/Doctor My Eyes/Just My Imagination/Something Fine/For A Dancer (with Vanice)/These Days/For Taking The Trouble/Lives In The Balance/Going Down To Cuba/Just Say Yeah/Rosie/Sky Blue And Black/The Pretender/Running On Empty/I Am A Patriot/The Load Out/Stay

Band:
Jackson Browne: vocals, guitar, keyboards
Mark Goldenberg: guitars
Mauricio Lewak: drums
Kevin McCormick: bass
Jeff Young: keyboards, vocals
Alethea Mills: backing vocals
Chavonne Morris: backing vocals