Concert: So Incredible uut Twente

In oktober van het jaar 2008 kwam de nieuwe cd van Ilse DeLange uit, wat ik een erg goed album vind/vond. Mede door het nummer So Incredible dat een beetje een country invloed heeft wat ik erg mooi vind. Dus de cd maar besteld bij bol.com waar je kans maakte op een gesigneerde versie van het album. 17 Oktober kwam het album uit en toen ik de cd uit de verpakking haalde was hij inderdaad voorzien van een handtekening.

Een paar weken later om precies te zijn op 17 november werd bekend dat ze in Ahoy’ ging optreden, daar had ik wel oren naar. Mijn oom gebeld en hij wilde wel mee. Kaarten besteld via Livenation.nl en een aantal dagen later vielen ze door de bus.
Nu was het zoals zo vaak wachten tot de 21ste van maart.

Maar de tijd vliegt en het was dus zo 21 maart 2009. Na een drukke stage week waren mijn oom en zijn vriendin tegen 16.00 uur bij mij. Om samen richting het altijd gezellige en die dag ook zonnige maar toch koude Rotterdam te gaan. Tegen 18.00 uur kwamen we aan bij de Ahoy’, het was al best druk. Dus besloten we om maar meteen aan te sluiten. Het zonnetje scheen lekker, maar door de wind was het toch best wel fris. We hoefden maar een half uur te wachten want om 18.30 uur gingen de deuren open. Kaartje ingescand en de zaal in, maar de aandacht werd getrokken door de lekkerste worst van Nederland (nee niet van de Hema) namelijk die van Unox met een lekker broodje. Toen de zaal in we wilden eerst bij het einde van de catwalk gaan staan, maar besloten toch even de hoek om te gaan om dichter naar het podium te gaan. Hier was nog een zee van ruimte. Dus besloten we om hier te blijven staan. Na nog wat gedronken te hebben was het tegen 20.00 uur showtime, maar die vlieger ging niet op het werd algauw half negen. Om de tijd te doden werd er tegenover ons op de tribune een wave ingezet, na dat de wave een paar keer niet verder kwam dan het 2de vak op de tribune ging het wat later wel goed en ging de wave door de hele zaal heen. Wat een erg gaaf gezicht was. Door al die waves was het 20.45 uur geworden en gingen de lichten uit.

De band leden kwamen het podium op en begon een nummer te spelen, even later gevolgd door Ilse DeLange. Die ongeveer in het midden van de 30 meter lange catwalk ging staan. Ze openden met het nummer Broken Girl wat direct gevolgd werd door We’re Alright een van mijn favorieten van het album Incredible. Dit nummer heeft een lekkere country feel in zich. Daarna het nummer waar het allemaal mee begon voor DeLange namelijk World Of Hurt. Daarna was het de beurt aan Arnold van Dongen om een klein stukje te jammen wat het intro van Livin’ On Love zou zijn. Daarna was het tijd voor I Still Cry, dat zelfs mij kippenvel bezorgde. Na dit nummer was het tijd voor nog een ingetogen nummer namelijk When We Don’t Talk en hier even eens weer kippenvel.

Dus na 4 iets stevigere nummers en 2 rustige nummers was het tijd voor een erg gaaf drieluik namelijk Flying Blind direct gevolgd door Sister Goldenhair wat een duet werd met gitarist Martijn van Agt. Na dit duet was het tijd voor I’d Be Yours.
Daarna liet Ilse DeLange zich van een kant zien die ik nog niet kende maar wel erg gaaf was, want het nummer Heavenless werd gespeeld met muziek die doet denken aan de hoogtij dagen van Pink Floyd. Na dit nummer werd het even doodstil in Ahoy’ omdat Ilse solo akoestisch het nummer Fall bracht en voor de derde keer deze avond mij kippenvel bezorgde. Geweldig!!

Hierna liep toetsenist Will Maas samen met Ilse naar het einde van de catwalk. Ilse bedankt het publiek en vertelde dat er een dvd opgenomen zou worden en wij dus goed mee moesten zingen. Voeg hier een beetje Twents accent aan toe, en je weet hoe Ahoy’ reageerde. In het verleden heeft ze een album gemaakt met alleen maar nummers van John Hiatt waaronder ook het bekende Have A Little Faith In Me. Erg mooi gebracht. Daarna kwam de rest van de band ook naar de catwalk gelopen voor het nummer Stuck In The Middle With You dat overgoten werd met een Blue-grass sausje. Orgineel is het nummer van Bob Dylan (ga ik op 11 april heen). Maar Ilse kon er ook wat van een erg leuke uitvoering.

De hele band liep weer terug naar het podium, waar Ilse een Les Paul kreeg omgehangen (voor de leken dat is een gitaarmerk net zoals Fender etc.) Ze liep een stukje de catwalk op en probeerde wat te spelen. Maar helaas de gitaar stond nog niet aan. Na wat gepruts kwam er geluid uit en werd het nummer Sharp Dressed Man van de mannen met de lange baarden van ZZ-Top ingezet. Erg gaaf!

Hierna was het gedaan met de ‘covers’ en was het terug naar eigen materiaal met het nummer Love Won’t Hide, gevolgd door een left-over van het album Incredible Pirate Of Your Soul, waarom dit niet op de plaat is gekomen is voor mij een raadsel want het was/is een erg gaaf nummer. Daarna was het tijd voor het vrolijke Puzzle Me tijdens dit nummer kwamen de 2 achtergrondzangeressen ook de catwalk op om lekker vrolijk mee te zingen. Dit nummer werd gevolgd door The Other Side. Hierna was het tijd voor een rustpuntje in de show met misschien wel het mooiste nummer van de avond Miracle (zie filmpje). Voor de 4de keer kippenvel (alleen Bruce ‘The Boss’ Springsteen kon dit tot nog toe voor elkaar krijgen).

Daarna was het tijd voor The Great Escape en I’m Not So Tough waarin het publiek bedankt werd. Na dit nummer liepen Ilse en de band van het podium af, veel mensen dachten dat het afgelopen was. Maar dan gaan meestal direct de lichten aan in Ahoy’. Na een paar minuten luid gejuich kwam de band weer het podium op voor de toegift die begonnen werd met I Love You (we love you to Ilse, haha wat een stem geweldig!!)

Na dit ingetogen nummer was het tijd voor So Incredible waarmee Ahoy’ voor de laatste keer uit zijn dak ging. Om beurten mocht een kant van de zaal het refrein zingen. En Ilse maar heen en weer lopen met een big smile, erg mooi om te zien. Maar met So Incredible was het toch echt afgelopen. De lampen gingen rong 22.30/22.45 uur aan en toen was het file lopen naar de uitgang en op naar de auto en richting het altijd gezellige Groenlo waar we tegen 01.15 uur aan kwamen.

Wat een mooi optreden was het, Ilse DeLange maakte wel mooie muziek vond ik voor dit concert, maar kan nu wel zeggen dat ik fan ben geworden van haar.

Setlist:
Broken Girl/We’re Alright/World Of Hurt/Livin’n On Love/I Still Cry/When We Don’t Talk/Flying Blind/Sister Goldenhair/I’d Be Yours /Heavenless/Fall/Have A Little Faith In Me/Stuck In The Middle/Sharp Dressed Man/Love Won’t Hide/Pirate Of Your Soul/Puzzle Me/The Other Side/Miracle /The Great Escape/I’m Not So Tough/I Love You/So Incredible

Band:
Ilse DeLange: vocals, acoustic & electric guitar
Arnold van Dongen: guitars, mandolin
Martijn van Agt: guitars, banjo, backing vocals
Rene van Barneveld: acoustic guitar, steel guitar
Wil Maas: keyboards
Aram Kersbergen: bass
Bart Vergoosen: drums
Dedre Twiss: backing vocals
Jasmin Tusjadia: backing vocals