Begin dit jaar werd bekend gemaakt dat Brian Wilson op 21 september naar Nederland zou komen voor een concert in Paradiso. Zoals zo vaak wilde Frank wel mee mits Wilson ook Beach Boys klassiekers zou spelen en dat was het geval volgens de setlisten op zijn website. Dus kaarten gekocht voor het concert de dag na Prinsjesdag.
Aangezien Frank moest werken en ik gewoon naar school moest vertrokken we rond16.30 uur uit het zonnige Groenlo. Met als bestemming Amsterdam. Rond 19.00 uur reden we de hoofdstad binnen op zoek naar parkeergarage Byzantium omdat deze garage op de spreekwoordelijke steenworp afstand van Paradiso ligt.

De auto geparkeerd en richting Paradiso gelopen waar al een aardig stoet mensen stond te wachten in de regen. Waarom regent het altijd als ik in Amsterdam ben? Maar dat terzijde. We besloten om wat te gaan eten bij De Prins een eetcafé annex broodjesbar tegenover Paradiso. Tegen 19.30 uur besloten we om maar is richting Paradiso te gaan, de rij mensen die voor de ingang stonden waren allemaal binnen dus konden we direct door lopen.

We besloten al snel om achterin de zaal te gaan staan bij het mengpaneel ook omdat hier een verhoging was. Zodat ik ten tijde van het concert over iedereen heen kon kijken. Daarna moesten we nog even wachten tot half negen, precies op tijd kwam de band het podium op. Als eerste het strijkkwintet uit Tsjechië gevolgd door de rest van de band. Als laatste kwam Wilson zelf op en liep rustig naar zijn keyboard voorzien van een teleprompter (teleprompter is een scherm waar je de liedtekst van af kunt lezen) midden op het podium. Het concert werd geopend met een integrale uitvoering van het album ‘Brian Wilson Reimages Gershwin’. Te beginnen met een acapella intro gevolgd door een aantal nummers die mij persoonlijk weinig deden. Maar dat veranderde gauw toen de band zich stortte in ‘They Can’t Take That Away From Me’. Een lekker up tempo nummer. Daarna was het tijd voor een beetje jazz in de vorm van ‘Love Is Here To Stay’. ‘I’ve Got A Crush On You’ werd gevolgd door een van mijn favorieten ‘I Got Rythm’ weer zo’n fijn up tempo nummer. Waarna er weer een rustiger liedje werd gespeeld in de vorm van ‘Someone To Watch Over Me’ maar daarna werd het tempo opgevoerd met het leukste nummer van de eerste set namelijk: ‘Nothing But Love’ hier kon je al goed die fijne Beach Boys koortjes horen. Als laatste werd de reprise van het eerste nummer ‘Rhapsody In Blue’ gespeeld. Hierna was het pauze maar liefst 20 minuten(!) dus we konden weer even lekker zitten op de verhoging.

Na de pauze ging de band er vol in met allemaal fijne Beach Boys klassiekers te beginnen met ‘California Girls’. De sfeer in de zaal zat er daarmee een stuk beter in dan in het gedeelte voor de pauze. Want hier waren de meeste, zo niet iedereen, (waaronder ik en Frank) toch voor gekomen. Aan het begin van deze set werd de ‘snelheid’ er de hele tijd uitgehaald door na een nummer niet direct door te gaan, wat wel jammer was. Omdat ze in Holland waren speelden Wilson en de band ook een nummer van het gelijknamige Beach Boys album dat de Boys ook in Nederland hebben opgenomen. Na nog een paar nummers volgde: ‘the greatest song I ever wrote’ volgens Wilson. Tijd voor ‘God Only Knows’ een van de beste nummers allertijden! Na ‘Heroes And Villians en ‘Good Viberations’ liep de band weer van het podium af. Niet veel later kwam alleen gitarist Jeff Foskett het podium opgelopen om het publiek te bedanken en de band voor te stellen. Nadat dit was gebeurd was het tijd voor ‘old school’ rock ’n roll in de vorm van de Chuck Berry klassieker ‘Johnny B Goode’. Gevolgd door ‘Help Me, Rhonda’. Na dit nummer kreeg Wilson een bass gitaar omgehangen om nog even fijn te bassen op ‘Barbara Ann’, Surfin’ U.S.A.’ en ‘Fun Fun Fun’ (later las ik op de website van muziek.nl/oor.nl dat de bassgitaar niet was ingeplugd).

Daarna liep de band weer van het podium af om bijna direct weer het podium op te lopen voor het allerlaatste nummer van de avond namelijk ‘Love And Mercy’ een mooi ingetogen nummer. Perfect om na een feestje qua muziek weer met beide benen op de grond te komen. Tegen 23.15 uur was het concert afgelopen dus richting de uitgang waar Michiel Romeyn op dat moment ook naar toe liep. Nog even langs de merchandise stand maar daar hadden ze alleen nog maar shirts in M of L dus ja dat gaat niet passen… Op naar de auto en tegen half twaalf waren we Amsterdam al bijna uit. Onderweg nog even gestopt om wat te drinken te halen en daarna richting huis. Rond 1.15 uur reden we Groenlo binnen.

Wat een gaaf concert, erg mooi om al die Beach Boys klassiekers te hebben mogen horen. De begeleidingsband was erg goed. Brian Wilson zelf, mooi om zo’n legende te zien maar muzikaal was het niet veel tijdens het concert. Op sommige momenten zat hij maar een beetje voor zich uit te staren. Maar toch een man die al die liedjes heeft geschreven is een held! Al met al een gaaf concert met maar liefst 40 nummers!!

Setlist:
Rhapsody in Blue (Intro)/The Like in I Love You/Summertime/I Loves You Porgy/I Got Plenty O’ Nuttin’/It Ain’t Necessarily So/’S Wonderful/They Can’t Take That Away from Me/Love Is Here to Stay/I’ve Got a Crush on You/I Got Rhythm/Someone to Watch over Me/Nothing But Love/Rhapsody in Blue (Reprise)//
California Girls/Dance, Dance, Dance/Drive-In/Catch A Wave/Surfer Girl/Don’t Worry Baby/Do You Wanna Dance?/Add Some Music To Your Day/In My Room/Darlin’/Do It Again/I Get Around/The Little Girl I Once Knew/Sail On, Sailor/Pet Sounds/Sloop John B/Wouldn’t It Be Nice/God Only Knows/Heroes And Villains/Good Vibrations///Johnny B. Goode (Chuck Berry cover)/Help Me, Rhonda/Barbara Ann/Surfin’ USA/Fun, Fun, Fun////Love And Mercy

Band:
Brian Wilson: vocals, keyboard, bass
Jeff Foskett: vocals, guitar
Darian Sahanaja: vocals, keyboards
Scott Bennett: vocals, keyboards, xylophone
Probyn Gregory: background vocals, guitar, trumpet
Nicky Walusko: guitar
Paul Mertens: vocals, saxophone, tenor sax, harmonica
Nelson Bragg: vocals, percussion
Michael D’Amico: drums
Brett Simons: vocals, bass