Afgelopen december werd bekend dat Tom Petty na meer dan 10 jaar weer naar Europa kwam voor een tour. In eerste instantie stond Nederland niet op het tourschema. Wel gaven Petty & The Heartbreakers een concert in Keulen. Ik twijfelde lang of ik zou gaan. Uiteindelijk heb ik het niet gedaan. Naar later bleek maar goed ook. Zo kon je voor dat concert alleen maar zitplaatsen bestellen. Dus ook op de vloer moest er gezeten worden. Door alle drukte rondom de nieuwe plaat van Springsteen en de bijbehorende concerten was ik Tom Petty al weer een beetje vergeten. Tot 27 maart toen ik een nieuwsbrief kreeg van Tom Petty waarin hun een show in de Heineken Music Hall aankondigden. Toen heb ik mij geen moment meer bedacht en een kaart besteld voor het concert op 24 juni.

Op het Springsteen forum waren meerdere mensen die naar het concert gingen. Dus werd er een kleine meeting georganiseerd. Inclusief een hapje eten bij Jinso. Samen met Jan, Leon, Marleen en Abel hebben we goed gegeten. Ondertussen zagen we George Kooijmans van de Golden Earring nog lopen buiten. Toen wij naar buiten liepen, liep hij bij Jinso naar binnen. Tegen 19.00 uur liepen we de HMH binnen, kaartje gescand en even een shirtje gescoord. Toen nog even wat gedronken en daarna de zaal in om een goede plek te zoeken voor het concert. De avond begon met Jonathan Wilson. Het begin vond ik goed maar daarna kakte zijn optreden wat in. Dus een cd’tje heb ik niet gekocht wat ik bij andere voorprogramma’s nog wel eens wil doen. Toen Wilson klaar was rond 20.30 uur werd het podium razend snel omgebouwd voor Tom Petty & The Heartbreakers.

Rond 21.00 uur kwamen de heren het podium opgelopen. In het donker. Wat later hoorde je het stemmen van een gitaar en een paar slagen op een drum. Daarna werd dat nog even herhaald en toen bam. De lampen gingen aan en daar stond de band. Ze begonnen met ‘Listen To Her Heart’. Gevolgd door ‘You Wreck Me’ van het album ‘Wildflowers’ een semi solo project van Petty uit 1994. Dit nummer werd door velen uit volle borst meegezongen. Na dit nummer sprak Petty het publiek toe: Thank you very much, long time no see, it’s really nice to be back in Holland again especially to be in Amsterdam”. Hij sloot zijn praatje af met : “We’ve got quiet a few songs for you tonight , so we’re gonna get right in to it’. En dat deden ze met ‘I Won’t Back Down’. Een geweldig nummer! Wat er ook gebeurt jullie krijgen mij niet klein. Het volgende nummer was ‘Here Comes My Girl’ van Tom Petty’s derde album ‘Damn The Torpedoes’ uit 1979. Net als Springsteen vier jaar eerder met Born To Run was dit album het doorbraak en derde album van Petty. En net als bij Springsteen speelde Jimmy Iovine bij dit album ook een grote rol. Daarna speelde Petty het nummer ‘Handle Me With Care’ van de Traveling Wilburys. Petty was lid van deze supergroep evenals Bob Dylan, George Harrison, Roy Orbison en Jeff Lynn. Scott Thurston zong de stukjes van The Big O, Roy Orbison en dat deed hij geweldig.

En na weer een bedankje ging de band verder met ‘Good Enough’ van hun laatste album ‘Mojo’ uit 2010. Heerlijk gitaar nummer waarin Mike Campbell liet zien wat hij allemaal kan met een gitaar. Toen was het tijd voor een cover van Peter Green/Fleetwood Mac in de vorm van ‘Oh Well’. Was het vorige nummer al een fijn gitaar nummer, dit was de overtreffende trap. Maar ook Steve Ferrone op de drums sloeg zijn instrument bijna aan gort. Erg gaaf! Daarna was het tijd voor een ‘deep album track’ in de vorm van ‘Something Big’. Dit nummer werd gevolgd door een van mijn favoriete nummers: ‘Don’t Come Around Here No More’. De song begon redelijk rustig. Daarna kwam er een break waarin we met Petty meeklapten en toen begon Campbell steeds sneller de snaren aan te slaan en knalde Ferrone snoeihard op drums voor een briljant mooi slotstuk van het nummer. De lampen in de zaal knipperden aan het eind van dit nummer als een dolle wat een erg vaag effect gaf.

Na dit nummer stelde Tom Petty zijn band voor. Ondertussen werd er een microfoon op het podium gezet naast de microfoon van Petty. Marleen had op de twitter pagina van Petty gezien dat Willie Nelson ook in Nederland was. Dus legde ik al snel de link met Wilson. Ik zou dat hartstikke gaaf vinden. “We’re very Lucky to known some great musicians and one of them is here tonight’. Daar komt Willie Nelson dacht ik. ‘And we’re gonna ask him if he please come out and sing with us’. ‘Would you welcome Eddie Vedder’. Aaaah Eddie Vedder hoe tof is dat!! Jan ging helemaal uit zijn plaat evenals de rest van de zaal. Samen speelden ze ‘The Waiting’ later zou blijken dat Petty dit nummer al heel lang niet had gespeeld. Dus een mooie bijkomstigheid. Maar dat Vedder mee zou komen zingen had ik nooit verwacht. Een aantal dagen later zou hij met zijn band Pearl Jam in de naastgelegen Ziggo Dome staan. Na deze onverwachte verassing was het tijd voor het nummer waardoor ik Tom Petty leerde kennen. Namelijk ‘Free Fallin’. Tijdens het concert van Roger Waters in mei 2007 schalde dit nummer meerdere malen door de speakers. De zogenoemde walk in music.

Daarna volgde een van de hoogtepunten van de avond met ‘It’s Good To Be King’. In dit nummer liet Mike Campbell wederom zien wat hij met een gitaar kan. Hij gebruikte tijdens dit nummer een apparaatje om de gitaarsnaren aan te slaan. Waardoor het geluid van deze gitaar bijna psychedelisch begon te klinken. Erg tof gedaan! Na een rustig stuk in dit nummer ging het helemaal los. Campbell op gitaar, Benmont Tench op zijn piano en Ferrone op de drums. Wat een gaaf kabaal. Daarna was het tijd voor een rust moment in de show met ‘Something Good Coming. Petty op akoestische gitaar en minimale begeleiding van de band. Dit nummer werd gevolgd door een semi akoestische versie van ‘Learning To Fly’. Een erg mooie versie al vind ik een full band versie een stukje mooier. Met ‘Yer So Bad’,‘I Should Have Known It’ en ‘Refugee’ (met lekker veel Hammond Orgel) was het tijd voor het laatste nummer van de set. ‘Runnin’ Down A Dream’ wat is dat toch een gaaf nummer. De band bedankte ons en liepen van het podium af.

Na een paar minuten kwamen ze het podium weer opgelopen voor de toegiften. Het eerste nummer was het mooie ‘Mary Jane’s Last Dance’. ‘We’re wanna thank you so much, we’re going to leave you with this one’. Het laatste nummer was ‘American Girl’ voor dit nummer kwam Eddie Vedder weer meezingen. Maar met dit nummer was het concert toch echt voorbij de band bedankte ons wederom en liepen van het podium af.

Toen werden we al snel naar buiten gebonjourd door de schoonmakers van de zaal. Na Jan, Leon, Marleen en Abel bedankt te hebben was het snel naar huis. Onderweg lekker snoeihard naar Tom Petty geluisterd en daardoor was ik ook erg snel al weer thuis.

Wat een geweldig concert. Petty speelde veel van zijn hits. The Heartbreakers speelden super strak. De verassing dat Eddie Vedder 2 nummers mee deed was geweldig. Vedder vond het zelf ook maar wat mooi. Hij was zo blij als een kind met Sinterklaas. Erg mooi om dat respect van Vedder naar Petty en co. te zien. Dit concert komt heel hoog in mijn top … van concerten die ik gezien heb!

Setlist:
Listen To Her Heart/You Wreck Me/I Won’t Back Down/Here Comes My Girl/Handle With Care/Good Enough/Oh Well/Something Big/Don’t Come Around Here No More/The Waiting (with Eddie Vedder)/Free Fallin’/It’s Good To Be King/Learning To Fly/Yer So Bad/I Should Have Known It/Refugee/Runnin’ Down A Dream
//Mary Jane’s Last Dance/American Girl (with Eddie Vedder)

Band:
Tom Petty – lead vocals, rhythm guitar, lead guitar, percussion
Ron Blair – bass guitar, backing vocals
Mike Campbell – lead guitar, mandolin
Steve Ferrone – drums, percussion
Benmont Tench – piano, keyboards, backing vocals
Scott Thurston – rhythm guitar, harmonica, backing vocals, lead vocals