De afgelopen twee concerten van Jason Isbell & The 400 Unit waren al geweldig, dus wat zou de derde avond brengen? Zou de night 2 rule geactiveerd worden. Een regel bekend onder Springsteen fans. Want als Springsteen en zijn band twee avonden in de zelfde stad spelen wordt de setlist altijd flink onder handen genomen. In 2022 tijdens de twee concerten in Amsterdam deed Isbell dat ook. Dus er lagen wat verwachtingen. Nadat om half zeven de deuren geopend werden meteen door gelopen naar de zaal en meteen een prachtige plek gevonden.

Na wederom een fijn voorprogramma verzorgd door S.G. Goodman die het vandaag wel aandurfde om Utregt uit te spreken. Tussen de nummers door vertelde ze ook dat ze fan geworden was van Soeper een eet gelegenheid in Utrecht. Hier was ze in de afgelopen 2 dagen al 5 keer geweest om soep te halen. Goodman sloot de set af met ‘Space And Time’ en na 3 keer dit nummer gehoord te hebben viel het kwartje Tyler Childers heeft dit nummer gecoverd op zijn plaat ‘Rustin’ In The Rain’ uit 2023.

Nadat de roadies het podium weer hadden verlaten gingen de zaallichten uit en in tegenstelling tot de vorige twee avonden werd er niet gekozen voor het intro van ‘Save The World’ maar voor Glen Campbell’s, ‘Wichita Lineman’. Toen iedereen van de band stond, tikte drummer Chad Gamble het eerste nummer van de avond af en werd ‘Vestavia Hills’ ingezet. Daarna volgde ‘Super 8’ zo’n nummer dat je altijd kunt horen en geen moment verveeld. ‘Last Of My Kind’ was uitzonderlijk mooi, met al een mooi gitaarduelletje tussen Isbell en Sadler Vaden. Op respectievelijk de akoestische en elektrische gitaar. ‘Alabama Pines’ was met alle gebeurtenissen in de Tweede Kamer die dag, toch weer erg toepasselijk was, met name door de laatste paar zinnen van dat nummer:

No one gives a damn about
The things I give a damn about
Liberties that we can’t do without
Seem to disappear like ghosts in the air
We don’t even care, through they vanishes away

Daarna volgde ‘When We Were Close’ een nummer over Justin Townes Earle (zoon van Steve Earle) die een paar jaar geleden overleed aan een overdosis medicatie. En met achtereenvolgens ‘Stockholm’ en het prachtige ‘Middle Of The Morning’ kwam de teller al op vijf nummers te staan, die de avond ervoor niet waren gespeeld. En daarmee was de night 2 rule geactiveerd. Maar dat was nog niet alles want na het kippenvel bezorgende ‘If We Were Vampires’ en ’24 Frames’ was het de beurt aan Sadler Vaden om een nummer te zingen en dat deed hij met ‘Honeysuckle Blue’ een nummer dat hij schreef als lid van de band: Drivin’ n’ Cryin’. Daarna volgde ‘Speed Trap Town’ en met ‘Miles’ en ‘Cover Me Up’ werd de hoofdset afgesloten. Voor de toegiften kwamen in eerste instantie alleen Chad Gamble en Anna Butterss het podium opgelopen en begonnen met hun drums en de bass een fijn ritme te spelen. Toen de rest van de band ook was aangesloten werd duidelijk wat ze gingen spelen namelijk ‘Just Like Heaven’ van The Cure. Waarmee het aantal veranderingen aan de setlist op acht kwam.

Met ‘Cast Iron Skillet’ blijft een van zijn mooiste nummers en het geweldige ‘This Ain’t It’ met een fantastisch gitaarduel tussen Isbell en Vaden kwam het concert tot een prachtig eind. Met de woorden: “It was such a fun, fun night, thank you!” sloot Isbell de avond af. Met een drumstok van Chad Gamble en een fijne muts voor de komende winter op de bijrijders stoel reed ik weer naar huis.

Was het concert in Groningen al goed, benaderde de eerste avond in Utrecht al de perfectie (o.a. 5 sterren in de Volkskrant) deden Isbell en zijn band er de tweede avond nog een flinke schep er bovenop en werd de derde avond met afstand de beste. Fenomenaal vat het geheel wel het beste samen. Prachtige plek, een waanzinnig goede band. Prachtige liedjes vol vuur en passie gespeeld maar ook veel plezier onderling.

Zoals in het outro van het Johnny Cash nummer ‘The Night Hank Williams Came To Town’, al wordt gezegd: ‘Tickets are just a dollar 50 (maak er maar €50 van). You’ll get your money’s worth the first 15 minutes and the rest is free!

En zo was het! Fenomenaal!!

De vraag waarom ik drie keer naar dezelfde band ga, er zelfs een week vakantie voor opneem lijkt mij duidelijk. Elke avond was anders, de mensen in de zaal, de band, de gespeelde nummers het even weg zijn van de realiteit. Het enige dat telt is de muziek, de band en het publiek. Zoals al vaker aangehaald heeft Springsteen dat al eens mooi in woorden samengevat:

People don’t come to rock shows to learn something. They come to be reminded of something they already know and feel deep down in their gut. That when the world is at its best, when we are at our best, when life feels fullest, one and one equals three.

Jason Isbell & The 400 Unit! Een van de beste bands van het moment, zoals Theo Reitsma na de gewonnen EK voetbalfinale in 1988 al eens zei: “dit is een goed stel hoor!”

Setlist:
Vestavia Hills/Super 8/Strawberry Woman/Last of My Kind/King of Oklahoma/Live Oak/Alabama Pines/When We Were Close/Stockholm/Middle of the Morning/If We Were Vampires/24 Frames/Honeysuckle Blue/Speed Trap Town/Miles/Cover Me Up//Just Like Heaven/Cast Iron Skillet/This Ain’t It

Band:
Jason Isbell – guitars, vocals
Sadler Vaden – guitar, backup vocals
Anna Butterss – bass guitar, upright bass
Derry deBorja – keyboard, accordion, backup vocals
Chad Gamble – drums, backup vocals
Will Johnson – guitar, backing vocals, drums/percussion, gong

Gezien:
Jason Isbell and the 400 Unit
European Tour 2024
Voorprogramma: S.G. Goodman
13-11-2024, Ronda, TivoliVredenburg, Utrecht, NL

Linkjes:
Website: jasonisbell.com
Luisteren: iTunes of Spotify
Kopen: Platomania