Ergens in september 2016 maakten de Drive-By Truckers bekend dat ze zouden gaan touren. Om hun laatste album ‘American Band’ te gaan promoten. En aangezien dat album de beste plaat van 2016 is geworden, tenminste dat vind ik, moest ik hier bij zijn. Dinsdag 7 maart was het dan zo ver lekker op tijd vertrokken richting de hoofdstad dit om de files voor te blijven. Na een rondje door de hoofdstad te hebben gelopen besloot ik een hapje te eten. Op het plein achter Paradiso bij restaurant MaxiMus Steakhouse. Lekkere ossenhaas gegeten en toen in de rij aangesloten voor Paradiso. Om 19 uur gingen de deuren open en liep iedereen rustig naar binnen kaartje gescand, t-shirt gekocht en toen op zoek naar een mooie plek. Paradiso had weer een hoog podium neer gezet. Staand voor het podium besloot ik om een andere plek te zoeken want een hele avond tegen monitoren aan kijken leek mij ook niks. Dus een plek gevonden op de verhoging aan de rechterkant van de zaal. Hier had ik een mooi overzicht op het podium. Tegen half 8 kwam de band van het voorprogramma het podium op lopen. De gitaren werden ingeplugd en de band Eyelids OR begonnen te spelen. De OR staat voor Oregon, de staat in Amerika waar deze band vandaan komt. Leuke muziek een combi van Green Day en de Barenaked Ladies. Korte pop liedjes met veel gitaren. Op een van de liedjes kwam Jay Gonzalez ook nog even meespelen op het hammond orgel. Eyelids OR stonden een aantal concerten van de Europese tour van de Drive-By Truckers in het voorprogramma. Dit was hun laatste avond waarbij ze openden voor de Truckers. Na ‘Say It’s Alright’ was hun concert afgelopen, want zo kun je het wel noemen als je 14 liedjes in een kleine drie kwartier kunt proppen. Daarna hielp de band de roadies mee om hun spullen weg te halen zodat het podium omgebouwd kon worden voor het Truckers concert. Tegen 20:45 uur was dat gelukt en niet veel later kwamen Patterson Hood, Mike Cooley en hun mannen het podium op. Na een paar keer zwaaien werden de gitaren omgedaan en knalde ‘Ramon Casiano’ door Paradiso. Gevolgd door ‘Darkened Flags On The Cusp Of Dawn’. Twee nummers van hun laatste album ‘American Band’. Daarna werden er een aantal oudere nummers gespeeld zoals ‘Uncle Frank’ en ‘The Living Bubba’. Waarna er weer twee nummers van hun laatste album werden gespeeld: ‘Surrender Under Protest’ en ‘Ever South’. Zo ging de afwisseling tussen nieuw werk van het album ‘American Band’ en oud werk door. Hoogtepunt was het blokje ‘Gimme Some Truth’ een cover van John Lennon. Gevolgd door een van de mooiste nummers op de nieuwe plaat ‘Once They Banned Imagine’. ‘Imagine’ is misschien wel het bekendste liedje van John Lennon. Daarna volgde een mooie versie van ‘What It Means’. Misschien wel het beste liedje dat gemaakt is in 2016:

Then I guess there was protesting
And some looting in some stores
And someone was reminded that
They ain’t called colored folks no more
I mean we try to be politically
Correct when we call names
But what’s the point of post-racial
When old prejudice remains?
And that guy who killed that kid
Down in Florida standing ground
Is free to beat up on his girlfriend
And wave his brand new gun around
While some kid is dead and buried
And laying in the ground
With a pocket full of skittles

Daarna volgden nog een aantal nummers. Vanaf ‘Let There Be Rock’ kwam de toch wat tamme zaal goed los. Helemaal toen Patterson op het eind van het nummer riep ‘we don’t go off stage before the encores we’ll play ‘till the f*cking curfew’. Wat natuurlijk veel gejuich opleverde. Maar met ‘Shut Your Mouth And Get Your Ass On The Plane’ werden de toegiften toch ingezet gevolgd door ‘Hell No, I Ain’t Happy’ waarbij Patterson op zijn knieën zat te zingen en op het eind nog even zijn gitaar tegen de gitaar van Gonzalez aansloeg als zwaarden. Wat dan ook weer een erg gaaf geluid opleverde. Daarna kwamen de heren van Eyelids OR het podium op om mee te zingen, te gitaren en John Moen besloot met een blikje Heineken te schudden, op het nummer ‘Keep On Rockin’ In The Free World’. De tweede en laatste cover van de avond van Neil Young. En een erg toepasselijke afsluiter van een toch wel politiek geladen avond. Daarna was het tijd voor de napraat terwijl de roadies ondertussen het podium in no-time opruimden.

Wat een avond, wat een concert, volle bak gitaren een dikke twee uur hebben de Truckers gespeeld. Er werd weinig gepraat door de heren op het podium af en toe een bedankje en ook zeker een drankje want er stonden een aantal flessen whisky op het podium. Een politiek concert met maarliefst 10 nummers van hun laatste album ‘American Band’ over de stand van hun land, de Verenigde Staten. Een concert dus met een verhaal, dat vind ik mooi! Pracht avond en was ik al een sluimerende fan nu ben ik volle bak fan!

Gezien:
Drive-By Truckers
Darkened Flags Tour
07-03-2017. Paradiso, Amsterdam, NL

Band:
Patterson Hood – lead vocals, guitar
Mike Cooley – lead vocals, guitar
Brad Morgan – drums
Jay Gonzalez – backing vocals, guitars, keyboards, hammond organ
Matt Patton – bass

Setlist:
Ramon Casiano/Darkened Flags on the Cusp of Dawn/Uncle Frank/The Living Bubba/Where the Devil Don’t Stay/Sink Hole/Surrender Under Protest/Ever South/Gravity’s Gone/Ronnie and Neil/Women Without Whiskey/Guns of Umpqua/A Ghost to Most/Goode’s Field Road/Shit Shots Count/Gimme Some Truth/Once They Banned Imagine/What It Means/Filthy and Fried/The Righteous Path/Kinky Hypocrite/Let There Be Rock/Shut Up and Get on the Plane/Hell No, I Ain’t Happy/Rockin’ in the Free World

Voorprogramma:
Eyelids OR

Band:
John Moen – lead vocals, guitar
Chris Slusarenko – lead vocals, guitar
Jonathan Drews – guitar
Jim Talstra – bass
Paul Pulvirenti – drums

Setlist:
Everybody/I Can’t Be Told/Seagulls Into Submission/Psych #1/Forget About Tomorrow/Camelot/Furthest Blue/Bound To Let You Down/Broken Continue/Abbey’s Friends/Slow It Goes/Don’t (Please) Come Around Here/Say It’s Alright