Terug naar 15 januari, iets na half elf. Zojuist had ik een schitterend concert gezien van Jason Isbell & The 400 Unit. Ik wilde meer, ik wilde dit vaker zien en dat kon want een paar dagen na het concert in Paradiso werd er voor 17 augustus een concert aangekondigd in TivoliVredenburg. Zonder na te denken een kaart besteld. Na een schitterende concert zomer met mijn andere muzikale helden, Bruce Springsteen & Sturgill Simpson was het op 17 augustus tijd voor Jason Isbell. Tegen 16 uur reed ik Utrecht binnen, auto geparkeerd en toen het centrum in om een plekje te zoeken om wat te gaan eten. De Italiaan waar mijn oom en ik hadden gegeten voorafgaand aan het concert van Southside Johnny, was jammer genoeg afgeladen vol. Dus na een rondje door de stad viel de keus op ‘Manneken Pis’ uitgeroepen tot beste patat of friet bakker van Nederland in 2015. En inderdaad de friet smaakte goed. Toen dat op was naar Tivoli gegaan om wat te drinken. Toen ik een cola(aaaa) bestelde vroeg het meisje van de bediening of ik uit het oosten kwam. Toen ik zei dat, dat zo was zei ze dat ze dat kon horen omdat ze ook zelf uit het oosten kwam. Na dat de cola op was kwam Matthijs binnen gelopen op het moment dat de zaal net open was. Nog even wat gedronken en het voorprogramma van The Fire Harvest, aan ons voorbij laten gaan. De reacties toen we in de zaal waren in afwachting van Isbell waren niet heel geweldig over bovenstaande band. Omdat ik ze niet heb gezien weet ik niet of dat zo is. Na dat de roadies van Isbell het podium ombouwde was het tegen 21 uur tijd voor Isbell en zijn mannen. Isbell opende de avond met alvast een bedankje ‘thanks for coming to the show!’ ‘We hope you al have a great time tonight’. Waarna ‘Palmetto Rose werd ingezet gevolgd door ’24 Frames’ en het titel nummer van Isbell’s nieuwste album en de gelijknamige tour ‘Something More Than Free’. Voor het volgende nummer ‘Stockholm’ greep Isbell even terug naar zijn vorige album ‘Southeastern’. Voorafgaand aan ‘Decoration Day’, een nummer uit de tijd dat Isbell lid was van de band ‘Drive-By Truckers’, vertelde Isbell: “I like this room. It’s a strange setup, I’ll feel like I should performing surgery in the late 1800’s”. Na dit nummer met schitterende scheurende gitaren van Isbell en Vaden, pakte DeBorja de accordeon voor een bijna ‘Nebraskiaans nummer’ (Nebraska van Bruce Springsteen). DeBorja hield zijn accordeon nog even om voor ‘Codeine’ tijdens het concert in Paradiso in januari was dit nummer nog de afsluiter van de avond. Na het schitterende nummer ‘Traveling Alone’ begon Isbell te vertellen over een ontmoeting met een man bij de Starbucks die middag net naast Tivoli. De man vroeg aan Isbell: “How is you’re band? Have they smoked to much pot?” Isbell’s reactie was: “We’re professionals but what I’ve should have said was we’ve been on tour with Willie f*cking Nelson!” Waarna er luid applaus volgde schitterende opmerking! Want country held Willie Nelson, al dik in de 80, rookt graag een joint op zijn tijd. Wat later vertelde Isbell: “I’m not here for pot, I like the goddamn cheese! And the bicycle’s. Waarna Isbell ons bedankte dat we naar de show waren gekomen. Waarna hij het mooie ‘Alabama Pines’ inzette. Gevolgd door ‘The Life You Choose’ en ‘Speed Trap Town’. Daarna was het de beurt aan een van mijn favoriete Isbell nummers ‘If It Takes A Lifetime’:

I’m learning how to be alone. I fall asleep with the TV on
And I fight the urge to live inside my telephone
I keep my spirits high, find happiness by and by
If it takes a lifetime

Daarna volgde nog zo’n pareltje van Isbell namelijk ‘Cover Me Up’ een biografisch nummer, Isbell was een aantal jaar geleden behoorlijk verslaafd aan alcohol en drugs.

I sobered up
I swore off that stuff
Forever this time

Waarna er luid applaus volgde en Isbell vocaal nog een tandje bijschakelde. Daarna volgde ‘Flying Over Water’ en het altijd fijne stampende ‘Super 8’. Na een paar ‘thank you’s’ liepen Isbell en zijn mannen van het podium. Niet veel later kwam hij terug samen met Berry DeBorja voor een schitterende versie van het nummer ‘Elephant’. Aan het eind van het nummer zei Isbell: “It’s been a great night! Thank you guys so much, we’ve enjoyed the hell out of it’ Waarna Isbell de band weer op het podium haalde en ze nogmaals voorstelde. “Thanks again we’ll see you again real soon!” Waarna het tijd was voor het laatste nummer van de avond wederom een nummer van de Drive-By Truckers. Met op het eind schitterende gitaarsolos van Isbell en Sadler Vaden. Maar daarna zat het er echt op en liepen Isbell & zijn 400 Unit van het podium af.

Nog even nagepraat en toen richting de uitgang nog even bij de merchandise stand gekeken en een t-shirt gekocht. Toen ik buiten kwam was het net 23 uur en een goed uur later was ik alweer thuis.
Wederom een briljant mooi concert van Isbell en zijn mannen. Het speelplezier spat er vanaf tussen de bandleden er werd regelmatig gegeind onderling. Erg mooi om te zien. Kiezen tussen het concert in Paradiso en deze in Tivoli kan ik niet. Ze waren beiden geweldig en bij beide ging ik voldaan naar huis! De volgende keer als Isbell weer naar Nederland komt ben ik daar weer bij!

Setlist:
Palmetto Rose/24 Frames/Something More Than Free/Stockholm/Decoration Day/Hudson Commodore/Codeine/Traveling Alone/Alabama Pines/The Life You Chose/Speed Trap Town/If It Takes a Lifetime/Cover Me Up/Flying Over Water/Super 8//Elephant/Never Gonna Change

Band:
Jason Isbell – vocals, guitars
Sadler Vaden – guitars, background vocals
Jimbo Hart – bass, background vocals
Derry DeBorja – keyboards, accordeon, background vocals
Chad Gamble – drums

Gezien:
Jason Isbell & The 400 Unit
Something More Than Free Tour 2016
17-08-2016: Grote Zaal, TivoliVredenburg, Utrecht, NL