In 2017 zag ik Kris Kristofferson in de Grote Zaal van TivoliVredenburg in Utrecht. Toen 81 jaar schreef ik, in dit concertverslag, het volgende:
Want ja, 81 jaar zou hij nog een keer naar Europa komen? Muzikaal gezien en qua stem hield het niet over zou de muziekcriticus zeggen. Maar zo voelde het niet. Ik vond zijn stem schitterend, breekbaar en kwetsbaar.

Begin dit jaar werd bekend dat hij inderdaad weer naar Nederland zou komen. En niet alleen maar met de band van wijlen Merle Haggard (overleed op 6 april 2016), The Strangers. Dus reden genoeg om nog een keer te gaan.

Met een ‘Hello Groningen’ kwamen Kristofferson en The Strangers het podium opgelopen. En weer stond daar die breekbare man van bijna 83 jaar oud. Die meer heeft meegemaakt dan menig toehoorder in de Oosterpoort. De band speelde volledig in dienst van de liedjes van Kristofferson en zijn breekbare fluisterstem. Naast de liedjes van Kristofferson was er ook ruimte gemaakt op de setlist voor enkele nummers van Merle Haggard. Met onder andere ‘Okie From Muskogee’ en ‘Ramblin’ Fever’. In totaal werden er 27 nummers gespeeld in een goede anderhalf uur.

Rond de klok van kwart voor tien riep Kristofferson ‘one more’ en werd het toepasselijke ‘Please Don’t Tell Me How The Story Ends’ gespeeld.

This could be our last goodnight together
We may never pass this way again
Just let me enjoy ’till its over
Or forever
Please don’t tell me how the story ends

En zo voelde het ook, de twee concerten die ik mocht zien van Kris Kristofferson behoren tot een van meest mooie concerten die ik heb gezien. Mooi, breekbaar en dankbaar maar ook een groot respect tussen Kristofferson en de band. Waarbij ze elkaar vaak complimenten gaven na een gespeeld nummer. Een prachtig mooie avond in Groningen met een van mijn muzikale helden!

Setlist:
Shipwrecked in the Eighties /That’s the Way Love Goes/Darby’s Castle/Me and Bobby McGee/Here Comes That Rainbow Again/Best of All Possible Worlds/Help Me Make It Through the Night/Okie From Muskogee/Casey’s Last Ride/Rocket to Stardom/Feeling Mortal/From Here to Forever//Daddy Frank (The Guitar Man)/Loving Her Was Easier (Than Anything I’ll Ever Do Again)/Just the Other Side of Nowhere/Duvalier’s Dream/I’d Rather Be Sorry/Sing Me Back Home/The Pilgrim, Chapter 33/Ramblin’ Fever/Jesus Was a Capricorn/I Think I’ll Just Stay Here and Drink/Sunday Mornin’ Comin’ Down/For the Good Times/A Moment of Forever/Why Me/Please Don’t Tell Me How the Story Ends

Nummers die onderstreept zijn, zijn van Merle Haggard en gezongen door Scott Joss of Doug Colosio.

Band:
Kris Kristofferson – vocals, guitar, harmonica
Scott Joss – backing vocals, violin, guitar
Jeff Ingraham – drums
Doug Colosio – keyboards, vocals

Gezien:
Kris Kristofferson & The Strangers
Tour 2019
11-06-2019. De Oosterpoort, Groningen, NL