Het heeft even geduurd, het heeft heel lang geduurd, maar liefst 25 jaar voor dat Roger Waters zijn vierde soloplaat uitbracht. In 1992 verscheen het meesterwerk ‘Amused To Death’ waarna Waters vooral veel getourd heeft. Met de live uitvoering van ‘The Wall’ uit 1979 als absoluut hoogtepunt. Waters is boos op hoe het er de afgelopen jaren aan toe is gegaan met als dieptepunt de verkiezing van Trump:

Picture a shithouse with no fucking drains
Picture a leader with no fucking brains
No fucking brains, no fucking brains

De toon is dus gezet, ook de bankiers moeten het ontgelden, de mensen die bang zijn voor vluchtelingen en presidenten waar je niks aan hebt. Het is een zwaar album qua thematiek, maar Waters zet de luisteraar aan het denken, in ieder geval mij, want waar is het gezonde verstand, medemenselijkheid en je dus kunnen verplaatsen in de situatie van de ander. Roger Waters inmiddels 74 jaar kan dat als geen ander. Vandaar ook de titel van de plaat ‘Is This The Life We Really Want?’. Waters behandeld de thema’s waar hij het vanaf ‘The Wall’ al over heeft. Oorlog, hebzucht maar ook de thema’s die nu spelen zoals de vluchtelingencrisis en aanvallen op onschuldige burgers met drones.

And if I were a drone
Patrolling foreign skies
With my electronic eyes for guidance
And the element of surprise
I would be afraid to find someone home
Maybe a woman at a stove
Baking bread, making rice, or just boiling down some bones
If I were a drone

Op de titeltrack ‘Is This The Life We Really Want’ is er aan het begin een sample te horen van Donald Trump over CNN.

So, as an example, you’re CNN. I mean it’s story, after story, after story is bad. I won. I won. And the other thing, chaos. There’s zero chaos. We are running. This is a fine-tuned mach-

Waarna Waters begint over de bankiers, presidenten etc. het laatste couplet beschrijft de huidige wereldproblematiek:

And every time a student is run over by a tank
And every time a pirate’s dog is forced to walk the plank
Every time a Russian bride is advertised for sale
And every time a journalist is left to rot in jail
Every time a young girl’s life is casually spent
And every time a nincompoop becomes the president
Every time somebody dies reaching for their keys
And every time that Greenland falls in the fucking sea is because
All of us, the blacks and whites
Chicanos, Asians, every type of ethnic group
Even folks from Guadeloupe, the old, the young
Toothless hags, super models, actors, fags, bleeding hearts
Football stars, men in bars, washerwomen, tailors, tarts
Grandmas, grandpas, uncles, aunts
Friends, relations, homeless tramps
Clerics, truckers, cleaning ladies
Ants – maybe not ants
Why not ants?
Well because its true
The ants don’t have enough IQ to differentiate between
The pain that other people feel
And well, for instance, cutting leaves
Or crawling across windowsills in search of open treacle tins
So, like the ants, are we just dumb?
Is that why we don’t feel or see?
Or are we all just numbed out on reality TV?

Schitterend! Naast de zorgen die Waters heeft op de machthebbers in de wereld, zijn er ook een aantal rustpunten op het album. Zoals het mooie ‘Wait For Here’, dit is een gedicht van de Palestijn Mahmoud Darwish. ‘The Most Beautiful Girl’ is een liefdesballad tussen een man en een vrouw, waarbij de vrouw omkomt door een bom, van een aanslag of een drone.

Afsluiter van het album is ‘Part Of Me Died’ dat gaat over een man die in een depressie zit door alles wat er gebeurt in de wereld om hem heen. In dit laatste nummer benoemd Waters alle zaken die de wereld verzieken.

The part that is envious
Cold hearted and devious
Greedy, mischievous
Global, colonial
Bloodthirsty, blind
Mindless and cheap
Focused on borders
And slaughter and sheep
Burning of books
Bulldozing of homes
Given to targeted killing
With drones
Lethal injections
Arrest without trial

Monocular vision
Gangrene and slime
Unction, sarcasm
Common assault
Self-satisfied heroic killers
Lifted on high

Piracy adverts, acid attacks
On women by bullies and perverts and hacks
The rigging of ballots and the buying of power

Lies from the pulpit
Rape in the shower
Mute, indifferent
Feeling no shame

Portly, important
Leering, deranged

Sat in the corner watching TV
Deaf to the cries of children in pain

Dead to the world
Just watching the game

Watching endless repeats –
Out of sight, out of mind
Silence, indifference:
The ultimate crime

But when I met you, that part of me died

Bring me a bowl
To bathe her feet in
Bring me my final cigarette

It would be better by far to die in her arms
Than to linger
In a lifetime of regret

Maar gelukkig is de protagnost niet alleen en heeft hij een liefdevolle man/vrouw naast zich. Is dit het leven wat we willen met zijn allen? Nee we zijn met de meesten dus hopelijk komt het ergens toch weer goed met ons, de wereld.

Muzikaal gezien is het ook een ode aan zijn werk met Pink Floyd, zoals ‘Smell The Roses’ dat lijkt op ‘Welcome To The Machine’ maar ook zijn er bij andere nummers flarden van ‘Wish You Were Here’ te horen. Maar ook de samples zoals de tikkende klok, de nieuwsberichten, meeuwen, een huilende wolf en een quote van Donald Trump, zijn weer van de partij.

Een album dat nergens vernieuwd is maar wel weer zo prachtig in elkaar is gezet dat het een album is dat ik nog vaak ga luisteren de komende jaren. Maar zo goed als ‘Amused To Death’, nee daar komt deze plaat niet bij in de buurt. Deze plaat zal over een paar jaar een mooi tijdsbeeld geven van de jaren ’10. Net als ‘Amused To Death’ dat deed van de jaren ’90, maar het bizarre is, dat die plaat nu nog net zo actueel aandoet als toen de plaat uitkwam in 1992.

In 2017 is Waters weer begonnen met een wereldtournee getiteld ‘Us + Them’. Half juni staat hij een aantal avonden in de Ziggo Dome. Een concert waar ik erg naar uitkijk mede door de thematiek en mijn ervaringen met de concerten van ‘The Wall’. Dus ga er heen als je een van de beste concerten uit je leven wil je zien, zoveel kan ik al wel zeggen!

Linkjes:
Website: rogerwaters.com
Kopen: iTunes of Platomania.eu
Luisteren: Spotify