Op 13 oktober 2015 is het precies 20 jaar geleden dat ik voor het eerst een Grand Prix der Formule 1 coureurs zag. Maar ik raakte al iets eerder geïnteresseerd in de Formule 1.

1996
Terug naar begin 1996 ik zat toen in groep 6. Na de flippo’s, power rangers en al die andere rages kon je nu bij de lokale Shell, Ferrari straatauto’s verzamelen. De zogeheten Ferrari Collezione. Deze bestond volgens mij uit een auto of 8. Ik heb er 3 van kunnen verzamelen maar toen ging de deur van de Shell in mijn woonplaats op slot. Dus ik kon ze niet verder verzamelen. Jammer maar helaas. Bij deze actie hoorde ook een poster van een Ferrari racewagen met een of andere Duitse coureur. Op de achterkant van deze poster stonden dan de autootjes die je kon verzamelen. Een aantal klasgenoten brachten in die tijd ook boekjes mee met diezelfde Ferrari Formule 1 auto. Later in dat jaar zag ik op Eurosport de laatste paar ronden van de laatste GP van het jaar in Japan. Ik zag een blauw witte auto van, naar later bleek, Damon Hill. Hill reed zijn laatste rondje en toen hij over de finish kwam was hij de Wereld Kampioen van 1996 zou vertelde de commentator mij. Nadat Hill over de finish was gekomen zag ik die rode auto weer van mijn poster met achter het stuur ook diezelfde coureur als op de poster. Dit was Michael Schumacher die die race 2de was geworden, 3de werd de Fin Mika Hakkinen.

1997
Ik was verkocht dit wilde ik vaker zien! Aangezien het de laatste race van het seizoen was verwaterde het een beetje. Maar in Mei zag ik de coureurs weer op TV dit was tijdens de GP van Monaco, uitgezonden door RTL5. Aangezien het de hele dag al regende was er buiten ook weinig te beleven, dus bleef ik hangen voor de tv. In Monaco was het ook nat en die rode Ferrari met Schumacher achter het stuur reed de spreekwoordelijke sterren van de Monegaskische hemel. Na 1 rondje lag hij volgens mij al 5 seconden voor op de nummer 2, Giancarlo Fisichella. Een paar weken later was ik met de familie op vakantie in het altijd mooie Drenthe. Waar we op een gegeven moment een Bruna binnen liepen en daar zag ik een tijdschrift (Formule 1) over deze racewagens, dus van mijn zakgeld dat tijdschrift gekocht en daarna verslonden. Mijn absolute F1 held zou Michael Schumacher worden mede doordat hij een van de coureurs van Ferrari was. Doordat er in de Formule 1 (het tijdschrift) uitzendtijden stonden ben ik vanaf dat moment alle races gaan volgen. Vanaf de GP van Frankrijk heb ik alle races van dat jaar gezien. Ook de laatste race in het Spaanse Jerez de la Frontera. Schumacher had voor het begin van deze race een voorsprong van 1 punt op zijn rivaal Jacques Villeneuve van het Williams Renault team. Halverwege de race was Villeneuve de snellere van beide coureurs. Dus ging hij Schumacher voor bij. Schumacher zette zijn wagen opzettelijk in de zijkant van de Williams van Villeneuve. Schumacher belandde in de grindbak terwijl Villeneuve door kon en zo het wereldkampioenschap pakte. Schumacher was zich eerst van geen kwaad bewust maar toen de pers en de rest van de (F1) wereld het anders zag, draaide hij bij. Later werd Schumacher gevraagd naar wat hij in zijn carriere anders had willen doen. Dat was het moment van 1997. Schumacher werd fors gestrafd door de FIA. Hij werd gediskwalificeerd en uit de uitslag van 1997 gehaald. Villeneuve zou de race uiteindelijk als derde eindigen en dat was genoeg voor het Wereldkampioenschap. Mika Hakkinen won de race, zijn eerste, sinds hij in 1991 begon, voor het team van West McLaren Mercedes. Niemand wist toen nog dat hij er in de jaren daarna nog veel overwinningen bij zou halen.

1998
In 1998 waren de McLarens van Mika Hakkinen en David Coulthard aan het begin van het seizoen veel te sterk. Zo zetten deze coureurs tijdens de eerste race van het seizoen in Melbourne, Australië, het hele veld op een ronde. Tijdens de derde GP van dat jaar in Buenos Aires bracht Schumacher in de Ferrari hier verandering in. Hij won de race en vanaf toen deed Schumi volop mee en was de spanning in het kampioenschap terug. Een race die mij nog erg bijstaat is de GP van Hongarije. In deze race waren de McLarens oppermachtig maar toch won Schumacher de wedstrijd. Mede door een briljante pitstop strategie uitgedokterd door de technische man Ross Brawn. Schumacher reed op een 2 stop strategie maar dit werd tijdens de race veranderd in een 3 stop strategie. Mede door een paar fabelachtige rondjes won Schumacher uiteindelijk de race. De 13de race van het seizoen de GP van België is een van de meest bizarre die ik ooit gezien heb. Het regende al de hele dag in Spa dus de baan was doorweekt en het zicht was nihil. Net na de start gaat David Coulthard in zijn McLaren haaks rechtsaf de muur in. Dit brengt een kettingbotsing te weeg die zijn weer ga niet kent. Als alle damp is opgetrokken staan er 13 (!) auto’s in de kreukels. Na een uur gaat de race weer van start en weer is er een startcrash ditmaal is Mika Hakkinen de klos, dus voor Schumacher een uitgelezen mogelijkheid om eens goed te scoren. Totdat hij met een dikke 40 seconden voorsprong David Coulthard tegen komt. Letterlijk tegenkomt wat Schumacher botst op de achterkant van Coulthard. En is ziedend op 3 wielen racet Schumacher terug naar de pits om verhaal te halen bij Coulthard. Op de baan gaat de race gewoon door en zo wint Damon Hill zijn laatste GP en tevens eerst voor Jordan. Het broertje van Michael Schumacher, Ralf, wordt tweede en Jean Alesi in de Sauber wordt derde. Hieronder een kleine samenvatting van deze bizarre race:

Tijdens de laatste GP in Japan had Schumi 6 punten achterstand op Mika Hakkinen. Hij moest dus de race winnen. Maar voor de start liet hij zijn motor afslaan en moest dus achteraan startten. Na een hele sterke inhaalrace belande hij op de 3de plaats met voor hem zijn teamgenoot Eddie Irvine en Mika Hakkinen. Door een ongeluk bij de chicane lagen er allemaal kleine carbon fibre deeltjes op de baan. Schumacher pikte wat van deze onderdelen op en op start finish plofte zijn linker achterband. Hierdoor kon hij niet verder en ging het kampioenschap aan zijn neus voorbij. Mika Hakkinen was na Keke Rosberg de tweede Fin die wereldkampioen werd.

1999
Mika Hakkinen was aan het begin van het seizoen wederom torenhoge favoriet samen met Schumacher. Maar de druk op Schumacher was groot. De man verdiende een miljoenen salaris maar het kampioenschap binnen halen voor Ferrari was nog niet gelukt. In 1999 zou het al niet veel beter gaan. De eerste race van het seizoen zat vol chaos, uiteindelijk won Eddie Irvine, teamgenoot van Schumacher bij Ferrari, de wedstrijd. Tevens zijn eerste overwinning. De GP van Brazilië was een prooi voor Mika Hakkinen. Waarna Schumacher de GP van San Marino en de GP van Monaco won. Een paar races later tijdens de GP van Engeland op het circuit van Silverston, waren er problemen voor 2 coureurs bij de start van de race. Ze kwamen niet weg. De marshalls kregen de auto’s ook niet op tijd weg dus werd de race met de rode vlag stilgelegd. Op dat moment denderde het veld richting de bocht ‘Stowe’. Deze bocht wordt vooraf gegaan aan een lang recht stuk. Schumacher was niet heel geweldig weg gekomen bij de start en wilde wat plaatsen goed maken. Hij haalde Irvine in maar op het moment dat hij wilde remmen. Deden de remmen het niet en met meer dan 200 km/h crashte hij in de bandenstapels. Schumacher ondernam een poging om uit te stappen. Dat lukte niet. Naar later bleek had hij zijn been gebroken dus ook in 1999 zou Schumacher het kampioenschap niet winnen. Ferrari is nog wel lang in de race voor de rijderstitel met Eddie Irvine en de vervanger van Schumacher, Mika Salo. Irvine wint de 2 races na de GP van Engeland en is ineens leider in het kampioenschap door domme fouten van McLaren en Hakkinen. Ook Jordan coureur Heinz Harald Frentzen mengt zich in het kampioenschap. Tijdens de een na laatste GP van dat jaar op het nieuwe circuit Sepang, in Maleisië, is Schumacher terug en hoe hij declasseert het veld en laat Irvine de race winnen. In Japan moet Irvine winnen om het kampioenschap veilig te stellen. Maar dit lukt niet. Hakkinen rijdt weg en Schumacher rijdt achter de Fin aan. Irvine wordt 3de en komt uiteindelijk net te kort om het eerste rijderskampioenschap in 20 jaar voor Ferrari binnen te slepen. Hakkinen wint de race en de titel. Wel wint Ferrari het constructeurskampioenschap.

2000
Dus moest het gebeuren in het nieuwe Millenium. Schumacher kreeg in Rubens Barrichello een nieuwe teamgenoot. De auto kreeg de naam F1 2000 mee en was van de start van het seizoen een zeer goede auto. Schumacher won de eerste 3 races terwijl concurrent Hakkinen de eerste 2 races uitviel en pas bij de 3de race van het seizoen zijn eerste punten behaalde. De stand na 3 races was Schumacher 30 punten en Hakkinen 6. Vanaf de GP van Monaco komen er problemen voor Schumi in leiddende positie valt hij uit met een gebroken ophanging. In Canada wint hij. In Frankrijk ploft zijn motor. Tijdens de GP van Oostenrijk wordt hij van achter aangetikt door Ricardo Zonta in zijn BAR. Schumacher kan niet verder. Dit overkomt hem ook in Duitsland waar hij ook niet verder komt dan de eerste bocht. Halverwege de race loopt er ineens een oud medewerker van Mercedes de baan op, de man is het niet eens met zijn ontslag. De McLarens met Mercedes motoren gaan op dat moment ruim aan de leiding. Maar om de man van de baan te halen komt de safety car op de baan. Waardoor iedereen de pits in gaat om benzine te halen en banden te wisselen. Barrichello moest achteraan beginnen door een verregende kwalificatie maar kwam door inhaalacties en de safety car weer in de punten. Toen de man van de baan was gehaald, was het de regen die coureurs onzeker maakte. Zowel Hakkinen als Coulthard gingen naar binnen voor regenbanden. Barrichello niet want op het lange circuit van Hockenheim regende het alleen op het start/finish gedeelte de rest van de baan was droog. Door deze gok van Barrichello de race en voor het eerst sinds de GP van Australië in 1993 toen Ayrton Senna zijn laatste race won, klonk het Brazilaanse volkslied weer uit de speakers. Zichtbaar geëmotioneerd zong Barrichello uit volle borst mee. In Hongarije staat Schumacher op pole maar komt niet goed weg bij de start waardoor Hakkinen kan profiteren. Schumacher geleerd van de vorige 2 races sluit netjes achter Hakkinen aan. in België moet Schumacher ook Hakkinen voor laten gaan na een fantastische inhaalactie van Hakkinen op Schumacher.
In Italië moet het gebeuren voor Schumacher. Na een zware startcrash waarbij een brandweerman om het leven komt leidt Schumacher de race. Voor Hakkinen. Als Schumacher over de finish komt is hij door het dolle heen, ook op het podium. Maar tijdens de persconferentie, als de interviewer de opmerking maakt dat hij nu het zelfde aantal overwinningen heeft als Ayrton Senna, knapt er iets in Schumacher. Hij begint te huilen. Ook Mika Hakkinen heeft het te kwaad en geeft de beurt aan Ralf Schumacher die de persco vervolgd. De volgende race vindt voor het eerst plaats op de Indianapolis Motor Speedway. Waar ook de fameuze Indy 500 wordt verreden. De Formule 1 maakt gebruik van een speciaal aangelegd infield. Hakkinen valt halverwege de race uit met een kapotte Mercedes krachtbron. Schumacher pakt de volle winst. De volgende race wordt gehouden op Suzuka in Japan. Deze race is nog steeds een van de mooiste races die ik heb gezien. Hakkinen en Schumacher waren tijdens de kwalificatie bijna een seconde los van de rest van het veld. Ook tijdens de race rijden de 2 heren het hele veld het snot voor de ogen. Hakkinen lag lange tijd op de eerste plek, maar door een goede pitstop strategie won Schumacher de race en werd hij dus na 21 jaar de nieuwe wereldkampioen voor Ferrari!