Terug naar 14 april van dit jaar toen in de Real Roots Cafe WhatsApp groep het bericht kwam te staan dat Jakob Dylan beschikbaar was voor een interview. Na wat twijfel (een interview houden in het Engels leek mij lastig.) besloot ik toch, om mij hiervoor op te geven.

Zo kreeg ik op 28 mei rond de klok van tien uur in de avond, een telefoontje uit Los Angeles, Californië. Ik was in de veronderstelling dat er eerst iemand van Dylan’s pr team mij zou bellen om het een en ander door te spreken. Maar niets van dat alles want nadat ik had verteld wie ik was werd ik aan de andere kant van de lijn begroet met “Hello it’s Jakob Dylan”.

Ondergetekende moest even schakelen en benoemde alvast dat ik wat nerveus was aangezien dit mijn eerste interview zou zijn in de Engelse taal. Waarop Dylan vertelde dat ik mij daar niet druk over hoefde te maken. Waarna we begonnen met het interview.

Op de eerste vraag hoe het met hem gaat en hoe hij de corona pandemie heeft ervaren antwoord Dylan positief. “Het gaat goed met mij, ik kan weer aan het werk, net als vele andere mensen en daar ben ik blij mee. De nieuwe plaat komt bijna uit en ik voel mij zeer positief”. Wat betreft de effecten van corona zit Dylan aan de goede kant: “ik leef en ben gezond evenals mijn familie, ik heb het gevoel dat we de goede kant op gaan!”

Jakob Dylan inmiddels alweer 51 jaar en de zoon van Bob staat aan de vooravond van de release van een nieuwe plaat ‘Exit Wounds’ opgenomen met zijn band The Wallflowers. En dat was toch wel een verrassing want het laatste album ‘Glad All Over’ dateert alweer uit 2012. Wat deed het vuurtje weer aan wakkeren om een nieuwe plaat te maken? “De afgelopen jaren hebben we veel getoerd en ik heb het geluk dat ik geen nieuwe plaat hoef uit te brengen, om te kunnen toeren. Daarnaast ben ik druk geweest met het maken van een film en een soundtrack getiteld ‘Echo In The Canyon’. Dus ik moest even de tijd nemen om liedjes te schrijven, inspiratie op te doen en een plaat te maken. In eerste instantie wilden we de plaat in 2020 uitbrengen maar door de corona pandemie moesten we wachten”.

Dylan vond dat geen probleem: “We hadden geen haast met het uitbrengen van de plaat vooral omdat we toch niet konden toeren in 2020”. De corona pandemie heeft ook wat logistieke uitdagingen teweeg gebracht voor bands om nieuwe nummers op te nemen. Want kon de band samen nog in de studio opnemen of ging het opname proces digitaal? “We hebben geluk gehad dat we net op tijd klaar waren toen de lockdown in ging, want samen in de studio werken aan nummers, prefereer ik boven het verzenden van opnames naar elkaar van de verschillende instrumenten. Ook iets kleins aanpassen in bijvoorbeeld de drum partij is veel lastiger als je niet bij elkaar in de ruimte bent. Als het niet anders had gekund, had ik het gedaan maar ik hou ervan om met mijn band in dezelfde ruimte te zijn”.

‘Exit Wounds’ is dus een echte band plaat geworden? “Ja dat is het mooie er aan, je hoort een band samen muziek maken in de studio en dat is muziek. Ik kijk dan ook uit naar het touren met dit materiaal. Maar als het op platen maken aankomt, schrijf je een nummer, gaat naar de studio, met alle ideeën hoe je het wil opnemen met de band en daar leef ik voor. Dat is waar ik het meest van hou. Om op de vloer te staan met de beste muzikanten om mij heen en dan gaan spelen. Dat is de kick”.

Op het album zingt ook singer-songwriter Shelby Lynn mee. Lynn inmiddels 52 jaar, en is de oudere zus van Allison Moorer. Net als haar zus heeft Lynn geen onverdienstelijke carrière opgebouwd in de muziek. Hoogtepunt van de samenwerking tussen haar en Dylan is het nummer ‘Darlin’ Hold On’. Dus hoe kwam die samenwerking tot stand? “Als eerste raad ik je aan om naar haar albums te gaan luisteren. Want ze is fantastisch. Van het nummer, dat je aanhaalde ‘Darlin’ Hold On’ wilde ik en producer Butch Walker een duet maken. Waarop gitarist Val McCallum de naam van Shelby Lynn liet vallen. Hij had met haar gespeeld en ik vroeg Val of hij Shelby wilde benaderen om mee te zingen. En gelukkig dat wilde ze en toen we haar in de studio hadden lieten we haar op alles meezingen waarvan wij dachten dat het mooi was”.

Het album kent tien nummers, heeft Dylan favorieten op het album? “Nou weet je wat het is, mensen zoals ik denken bij een nieuw album altijd dat alle nummers geweldig zijn. Maar als je mij dezelfde vraag over vijf jaar stelt. Durf ik te wedden dat er dan nog een paar goede songs overblijven die ik blijf zingen. Dat is hoe het werkt. Maar op dit moment zit ik nog in de fase dat ik alles mooi vindt op het album. Maar met de tijd wordt het duidelijker met welke nummers ik echt blij ben”.

Voor het interview kreeg ik een link toegestuurd waardoor ik het album al kon voor-beluisteren. Een van mijn favoriete nummers was al snel ‘I’ll Let You Down (But Will Not Give You Up)’. In mijn beleving is het een persoonlijk nummer maar kan het ook over de Verenigde Staten gaan, met name door de afgelopen 4 jaar. Dus vroeg ik aan Dylan of deze kijk op dit nummer klopte. “Je zou zo naar het nummer kunnen kijken. Een goed nummer kun je op verschillende manieren interpreteren. Een nummer is in eerste instantie persoonlijk om te schrijven. Maar mijn ervaringen kunnen door jou niet zo belangrijk gevonden worden. Dus wat je echt moet proberen is om het persoonlijke te vertalen naar een wat universelere ervaring. Zo dat iedereen het nummer op een andere manier kan gebruiken. Maar je zit niet verkeerd met je interpretatie”.

En dus kwam de voormalig president toch nog even ter sprake. “Kijkend naar jouw perspectief ben ik er vrij zeker van dat we jullie veel entertainment hebben gebracht de afgelopen vier jaar. Maar van een afstand kan het vermakelijk zijn, maar het mee maken is erg moeilijk. En dat linkt weer met de titel van het album”.

Vier jaar Trump, de corona pandemie zijn allemaal exit wounds. “Klopt maar ‘Exit Wounds’ kunnen ook positief zijn. Je gaat verder, je moet dingen achterlaten en je veranderd. Helemaal als je ouder bent wordt je, je steeds meer bewust van je ‘Exit Wounds’. Er zijn mensen die al heel lang deel uitmaken van je leven en die dan in eens niet meer in je leven zijn. Omdat je anders bent, verder bent gegaan dat zijn ‘Exit Wounds’ en die kun je niet vermijden. Je zou kunnen zeggen dat je zonder ‘Exit Wounds’ niet kunt groeien. Je kunt niet van hier naar daar zonder te veranderen. Een ander woord zou ook scars (littekens) kunnen zijn. Je leert van ze en misschien ben je er wel trots op. Het is niet allemaal negatief”.

De eerste tourdata staan voor Dylan en zijn band alweer op de rol. Dat moet na corona en met een nieuwe plaat iets moois zijn om naar uit te kijken? “Ja ik mis het live spelen net als iedereen. Natuurlijk wil je platen maken maar je denkt ook altijd aan de shows waar je de nieuwe nummers kunt gaan spelen. Daar kijk ik erg naar uit”.

Zit er dan ook een Europese tour aan te komen met hopelijk een concert in Nederland? “Jazeker, als we weer mogen natuurlijk. Het is een poosje gelden dat ik daar ben geweest. Het wordt tijd voor een bezoek en we zijn het aan het plannen”.

Mooie toekomstplannen dus, maar wat ga je doen na het toeren? Misschien weer een nieuwe documentaire, nog een plaat met The Wallflowers of een solo album? “Plannen zijn er nog niet, in deze onzekere tijd is het lastig ver vooruit te plannen. Na de tour kan er van alles gebeuren. Misschien een nieuwe plaat met de band of een nieuwe solo plaat. Ik volg mijn neus en als de tijd daar is en ik heb de nummers maak ik weer een nieuwe plaat”.

Toen het interview op het eind liep kon ik het toch niet laten om mijn eerste kennismaking met zijn muziek te vertellen. Als fan van Bruce Springsteen was ik opzoek naar meer muziek van hem. YouTube was net in opkomst en daar zag ik een clip voorbij komen van de MTV Awards in 1997. Dezelfde avond dat Sting optrad met Puff Daddy zong Springsteen mee met The Wallflowers op ‘One Headlight’. Dat was mijn eerste kennismaking met jou muziek. “Oh dat vind ik tof, het was een geweldige avond met Bruce. Bruce is erg aardig voor mij gedurende mijn carrière. Dus dat was een geweldige gig”.

Met de woorden ‘your english is fantastic’, sloten we het interview af. Ontmoet nooit je helden zegt men wel eens, want Dylan en met name zijn muziek met The Wallflowers vind ik geweldig. Maar ik ben blij dat, al was het telefonisch, ik met Jakob Dylan heb mogen praten. Een erg aardige en relaxte man. Die met ‘Exit Wounds’ een prachtig album heeft afgeleverd. The Wallflowers zijn terug en hoe! En nu maar hopen dat Dylan zich aan zijn woord houdt dat er een Europese tour aan zit te komen, mocht dat zo zijn sta ik in ieder geval vooraan!