Wat nou als, een aantal van de nummers op deze outtake set waren verschenen op cd tussen ‘Born To Run’ en ‘Darkness On The Edge Of Town’. Hoe zou de carrière van Springsteen er dan hebben uitgezien. Wat nou als Springsteen ‘Fire’ op een plaat had gezet en niet had weggeven aan The Pointer Sisters. Wat nou als, mijn opa heeft mij wel eens gezegd: ‘As is verbrande turf’. Als ik weer zat te meimeren over allerhande ‘wat als…’ zaken.

Persoonlijk is dit voor mij het hoogtepunt van de Darkness box. Veel nieuwe nummers, nummers die al eerder waren verschenen in live versies. Maar ook voor mij totaal onbekende nummers. Laten we maar bij het begin beginnen. Met Racing in The Street (’87). Wat meteen opvalt aan deze versie van ‘Racing’ is dat de mondharmonica een grote rol speelt. Evenals de viool bespeelt door David Lindley. Die eerder ook al samen speelde met Jackson Browne en Warren Zevon. Het tweede nummer begint met een stevige bass lijn en castagnetten waardoor het nummer een Latijns-Amerikaans tintje krijgt dit gevoel wordt verderop in het nummer nog versterkt door de trompet. Maar ook de saxofoon van Clemons ontbreekt niet. ‘Gotta Get That Feeling’ circuleerde al enige jaren in het bootleg circuit in twee verschillende versies onder de naam ‘Get That Feeling’.

‘Outside Looking In’ circuleerde ook al in het bootleg circuit in vergelijking met de bootleg is er bij dit nummer weinig veranderd. Dan volgt een van mijn persoonlijke favorieten, Springsteen meets Roy Orbinson in ‘Someday (We’ll Be Together)’. Een meezinger in de goede zin van het woord. Het enige wat nog ontbreekt is een mooie sax solo van Clarence. ‘One Way Street’ is het volgende nummer op de eerste cd, een echte soul klassieker. Dan volgt er een, wat als momentje, wat als Springsteen dit nummer zelf had uitgebracht op Darkness. Springsteen kon/wilde het nummer niet afmaken en door tussen komst van Jimmy Iovine gaf Springsteen het nummer aan Patti Smith. Zij scoorde met Because The Night een grote hit. In Amerika bereikte het nummer de 13de plek in de Billboard 100 in 1978. In 2002 werd dit nummer gecoverd door de Duitse DJ Jan Wayne die met een remix van dit nummer een grote hit scoorde in Duitsland, België en ook in ons land. Ook het nummer ‘Wrong Side Of The Street’ circuleerde al jaren in het bootleggers circuit zo staat het nummer bekend als ‘Endless Night’ maar ook als ‘Endless Nights’, ‘On The Far End Of The Street’ en zelfs ‘English Sons’ vooral die laatste is een vreemde werk titel voor dit nummer. Het volgende nummer op is ‘The Brokenhearted’ dat op 15 oktober 2010 zijn premiere beleefde. Het nummer was namelijk te beluisteren op E Street Radio in het programma van Dave Marsh. ‘The Brokenhearted’ werd in 1978 tijdens een rehearsal gespeeld met de E Streeters in het Paramount Theater in Asbury Park. Ook bij dit nummer hoor je de invloed die Roy Orbinson op Springsteen had terug. Dan volgt een bekend nummer namelijk ‘Rendezvous’ die in een live versie verscheen op de Tracks box. Na ‘Rendezvous’ krijgen we een vroege versie van Candy’s Room te horen namelijk Candy’s Boy en vooral die hammond solo op het eind is geweldig. Een leuk feitje van dit nummer, is dat die solo niet door Danny Federici is gespeeld maar door Roy Bittan.

Direct door naar de tweede cd die geopend wordt door ‘Save My Love’ een nummer uit 1976. Een eerder versie van dit nummer is te zien op de DVD ‘Thrill Hill Vault (1976-1978)’, die bij de Darkness box zit. Bij de pressrelease van de box kon dit nummer worden beluisterd op de website van Springsteen. Ook verscheen dit nummer als exclusieve 7inch single voor de onafhankelijke muziekwinkels. Maar ook via iTunes kon dit nummer bemachtigd worden. Live is het ook al een aantal malen gespeeld o.a. met Joe Grushecky & The Houserockers en in de talkshow van Jimmy Fallon. Waar Springsteen dit nummer samen speelde met Roy Bittan, Steve van Zandt en The Roots. Dan misschien wel een van de vrolijkste nummers in het oeuvre van Springsteen. Muzikaal gezien dan. Ain’t Good Enough For You. Het nummer stond in de bootleg kringen bekend onder de naam ‘What’s The Matter Little Darling’ en door sommigen wordt het nummer muzikaal gezien ook vergeleken met het nummer ‘This Little Girl Is Mine’ van Gary U.S. Bonds. Bonds’ versie verscheen op zijn album ‘Dedication’ uit 1980. Springsteen was de producer van dit album. Een andere producer/sound engineer die met naam en toenaam in dit nummer wordt genoemd is Jimmy Iovine.

I tried to change, I got a job in sales
I bought a shirt uptown in Bloomindales
And babe I tried to make the latest scene
Hitting cool just like Jimmy Iovine
I bought a record with all the latest grooves
A book of love with all the latest moves
I bought some flowers and I waited at your door
And you came out, didn't want to see me no more

Muzikaal gezien een vrolijk nummer maar tekstueel gezien gaat het niet goed met de zanger in dit nummer. Hij heeft van alles geprobeerd maar zijn meisje wil hem niet meer zien. Geschreven voor Elvis Presley en groot gemaakt door The Pointer Sisters, dan heb ik het over ‘Fire’. Wat weer zo’n, wat als moment oplevert. Wat als Elvis nog had geleefd hoe groot zou het nummer dan zijn geworden? Springsteen’s versie verscheen in een live versie op Live 1975-85. Nu hebben we dus ook de studio versie van ‘Fire’.

Hey little girl, is your daddy home
Did he go away and leave you all alone

Het begin van ‘I’m On Fire’ uit 1984 maar dus ook van het nummer ‘Spanish Eyes’. Is ‘Spanish Eyes’ dan een vroege versie van ‘I’m On Fire’. Nee dat denk ik niet, daarvoor verschillende nummers te veel. Springsteen heeft alleen de eerste 2 regels van dit nummer later weer her gebruikt voor ‘I’m On Fire’. Iets dat Springsteen wel vaker doet bijvoorbeeld bij ‘Further On (Up The Road)’ en ‘Maria’s Bed’.
Dan volgt ‘It’s A Shame’ een echt soul nummer. Dat ook zomaar een Southside Johnny nummer had kunnen zijn. Een grappig weetje is dat Jon Landau tijdens dit nummer de drums bespeelt. En Springsteen’s toenmalige road manager Bob Chirmside speelt de bass partijen van dit nummer. Hierna volgt de voorloper van ‘Factory’ en ‘Johnny Bye-Bye’. Bij ‘Come On (Let’s Go Tonight)’ speelt David Lindley wederom viool wat het nummer een countrysfeertje bezorgt. Met ‘Talk To Me’ volgt en Southside Johnny klassieker. Op de circulerende bootlegs van de ‘Darkness’ periode is een instrumentale versie van dit nummer te vinden. Springsteen wordt op dit nummer bij gestaan door leden van de Asbury Jukes en/of Miami Horns namelijk: Rick Gazda(trompet), Stan Harrison (tenor sax), Ed Manion (baritone sax), Bob Muckin (trumpet), and Richie "La Bamba" Rosenberg op de trombone. ‘The Little Things (My BabyDoes)’ een leuk nummer dat blijft hangen. Naar mijn weten circuleerde dit nummer niet in het bootleg circuit en is dit dus een ‘nieuw’ Springsteen nummer. ‘Breakaway’ is volgens de kenners een van de nummers die op nieuw is opgenomen. De horn sectie op dit nummer is opnieuw opgenomen en er is een koortje toegevoegd, bestaande uit de Alliance Singers (Tiffeny Andrews, Corinda Crawford, Michelle Moore, en Antoinette Savage). Maar ook Patti Scialfa en Soozie Tyrell zingen mee. The Alliance Singers zongen eerder mee op het album ‘The Rising’. Met ‘The Promise’ bereikt het album zijn hoogtepunt. Eerder verscheen dit nummer al op ’18 Tracks’ in een akoestische setting met Springsteen op piano. Het verhaal gaat dat dit Springsteens persoonlijke terugblik is op de rechtzaak tussen hem en zijn voormalig manager, Mike Appel. Daardoor viel het nummer af voor Darkness omdat het nummer te persoonlijk was voor Springsteen. Nu hebben wij als fans eindelijk een ‘full band’ versie van The Promise.

Het laatste nummer van ‘The Promise’ cd’s is ‘City Of Night’. Dit nummer stond in de kringen van de bootleggers bekend als ‘Taxi Cab’ en later als ‘Taxi Driver’ en uiteindelijk dus ‘City Of Night’. Daarna volgen enkele ogenblikken van stilte en dan klinkt ineens het sentimentele ‘The Way’ door de speakers. Een verborgen nummer en wat voor één! Een liefdesliedje pur sang. Als de laatste tonen van ‘The Way’ weg faden zit de reis door de niet eerder uitgebrachte nummers erop.

‘The Promise’ geeft een mooi kijkje in de Springsteen keuken over wat er zich afspeelde in de jaren tussen ‘Born To Run’, de rechtzaak en uiteindelijk ‘Darkness On The Edge Of Town’. Twee cd’s vol met out takes en samen met de outtakes die wel al hadden zoals ‘The Iceman’, ‘Don’t Look Back’, etc. (Tracks, 1998) hebben we een goed beeld gekregen van Springsteen en zijn band eind jaren ’70. De persoonlijke ups en downs uit die periode heeft Springsteen uitstekend gevat in al die nummers. Het getuigd ook van moed dat Springsteen nummers als ‘Because The Night’ en ‘Fire’ niet op ‘Darkness’ heeft gezet, omdat het er zoals we ‘Darkness’ nu kennen het er totaal niet bij had gepast.

Maar wat nou als…..inderdaad as is verbrande turf.