Met nog 10 dagen in Suriname en 10 dagen op Curacao te gaan, is het aftellen nu echt begonnen. Deze week nog een volle week stage en dan nog een paar dagen om alles in te pakken en af te ronden.
De laatste weken vliegt, de tijd echt voor bij. Vorige week vrijdag (7 juni) zijn we rond half 9 s ‘morgens, op de fiets naar Domburg gegaan. Een kleine 25 km verder kwamen we aan in dit dorpje. Eerst even bijkomen van de fietstocht en daarna via de plaatselijke bootsman met zijn boot en onze fietsen naar de overkant van de Suriname Rivier. In de verte konden we de Wijdebosch brug zien. Dus via het water leek het erop dat we dicht bij Paramaribo waren. Maar toen we aan de overkant aan land gingen om precies te zijn in Laarwijk. Waande ik mij in een heel ander gebied dan het stadse Paramaribo. Vroeger was Laarwijk een koffie en cacao plantage. Maar door de concurrentie van de Brazilianen is het tegenwoordig een citrus en bakabana (bananen) plantage.

Omdat we onze fietsen hadden meegenomen (ik had weer een nieuwe fiets na een klein ongelukje met een brommer de dag ervoor) besloten we om de plantages te verkennen op het stalen ros.
Tegen 13 uur hadden we het wel gezien en besloten we weer naar de boot te gaan. Die ons terug bracht naar Domburg. Daar aangekomen nog even wat gedronken en een ijsje gegeten om daarna weer 25 km terug te fietsen naar Paramaribo. Het was warm, categorie ‘mussen vallen dood van het dak’. Dus de douche was erg lekker na de tijd, want daar komt alleen maar koud water uit. S ‘morgens is het een crime maar na een dag stage is er niets lekkerder dan zo’n koude douche.

Daarnaast is het op dit moment de grote regentijd in Suriname. En op een paar dagen na die misschien net op 1 hand te tellen zijn, regent het elke dag wel een keer. Op de dagen dat ik rond de middag naar stage ga dan kom ik 9 van de 10 keer nat aan op stage. Niet van het zweten maar van de regen. De straat loopt hier dan ook regelmatig onder, sterker nog het begin van de straat staat al meer dan en maand blank. En niemand die er wat aan doet. De bewoners niet, de gemeente niet, niemand niet. De Costerstraat heet dan in de volksmond Costerkreek.
Zo was er ook op de weg naar stage een gat in de weg gekomen. Een behoorlijk diep gat, een gat waar de gemiddelde mijnwerker direct aan het werk zou gaan. Dit gat heeft er 3 weken gezeten. Toen heeft de gemeente(?) het gat vol gestort met puin en zand. Shovel er over en het was weer glad. Voor zolang als het duurt.

Ook het vrachtverkeer is een bezienswaardigheid. Zo rijden er vrachtwagens rond die van narigheid uit elkaar vallen maar met een stuk touw om de bumper en de grill nog makkelijk kunnen rijden. Vee vervoer? De koeien worden gewoon in een open vrachtwagen gezet en dan moeten ze zich maar zien te redden. Vervoer van lange planken wat maakt het uit als de lading 4 meter uit steekt, we hangen er een rode lap aan en gaan met die lading. Maar er zijn ook mooie vrachtwagens grote Freightliners met dikke V8 Diesels erin. Die worden dan voornamelijk gebruikt voor het vervoer van brandstoffen.
Het openbaar vervoer in Suriname bestaat vooral uit particulieren die een bus hebben gekocht en daarmee op een bepaalde lijn rijden. Ik ben inmiddels een aantal keer met de lijn PL meegeweest. Deze rijdt via de Indira Ghandiweg naar het centrum van Paramaribo. En deze bus komt langs Nos Kasita. Het mooie is dat je op elk moment zo’n bus kunt laten stoppen. 15 meter van de ingang van Nos Kasita is een opstap plaats voor de bus maar als ik mijn hand op steek bij de uitgang van Nos Kasita stopt de bus daar ook. Sowieso stoppen de bussen overal en op elk moment als dat nodig mocht zijn om passagiers in of uit te laten stappen. Een ritje met de bus heeft een vaste prijs van 1,60 srd. Dat is 40 eurocent. Dus dat kost helemaal niets.

De komende dagen ben ik nog druk bezig met school. Maar het einde van al die schoolopdrachten komt inzicht. Op 26 juni moet ik alles inleveren. En dat gaat goed komen! Tenminste ik lig mooi op schema. Komende dagen nog even flink aan de bak en dan is alles klaar om afscheid te nemen op stage en ons voor te bereiden op de vakantie op Curaçao.

Maar tot die tijd nog een fijn muziekje:
Allereerst de hit van dit moment in Suriname: P-Square – Chop My Money (feat. Akon)

Een ander nummer dat veel gedraaid wordt hier is het nummer van Mighty Sparrow – Paramaribo

En ook deze:
Bruce Springsteen & The E Street Band – Out In The Street, gewoon omdat het kan. En dit liedje vaak door mijn hoofd gaat als ik door Paramaribo fiets.