Een nieuw jaar en dus ook een nieuwe plaat van Lohues. Volgens mij een van de productiefste muzikanten in Nederland. Ericana de titel is een verwijzing naar de muziekstroming Americana en met deze titel doet Lohues deze stroming alle recht. Op ‘Hout Moet’ (2011) en ‘Gunder’ (2012) hoor je stukje bij beetje de muziek voller worden. Eerst waren het alleen akoestische gitaren en een bass, op deze laatste plaat klinkt er in een aantal nummers zelfs een elektrische gitaar. Dan de nummers, zoals we van Lohues gewend zijn, liedjes over het dagelijks leven. Gezongen in de Drentse taal. Hierdoor lijken de liedjes nog dichter bij te komen. Het openingsnummer ‘Onderweg naar Idaho’ is een van de prijsnummers. Een vergelijking met Springsteen’s ‘Thunder Road’ is zeker op zijn plaats bij dit nummer. Al was het maar door de mooie intro van mondharmonica en piano. Maar ook de kenmerkende Lohues humor is weer te vinden op deze plaat. Zoals in het nummer ‘Ik Haal Mij ’n Hond Op’. Of het dromerige ‘Weiteveen’ en ‘Blauwe Lucht’. Maar ook relativerende nummers zoals ‘Wat Nie Kan Is Nog Nooit Gebeurt’ en ‘Allennig Moe’j ’t Ook Kunnen’. Afsluiter ‘Arcadië’ (dik 7 minuten) doet denken aan Pink Floyd. Het mooie van Lohues is dat er dit jaar (2014) weer een album aankomt. Lohues is naast de productiefste liedjesmaker ook nog eens een van de beste en dat laat hij weer zien op deze schitterende plaat.