The future of outlaw country and his name is Sturgill Simpson. Dat was het eerste dat ik dacht toen ik deze plaat voor het eerst hoorde. Helemaal in de stijl van Waylon Jennings (waar hij ook nog eens op lijkt), Johnny Cash en al die andere outlaw country helden van vroeger. Maar Simpson voegt er wel een beetje experimentele muziek bij. Al clichés in de hedendaagse country muziek worden hier over geslagen. Dit is country muziek zoals het bedoeld is met een filosofische inslag. Liedjes over drugs, alcoholisme en de liefde. Een van de hoogtepunten van het album is ‘The Promise’ (cover van de band When In Rome) het origineel klinkt erg jaren ’80/’90 met drumcomputers en synthesizers. De versie van Simpson heeft die instrumenten ingeruild voor de pedal steel. Wat het nummer een heel andere dimensie geeft. Een klein minpuntje en gelijk het metamoderne komt tijdens het laatste nummer ‘It Ain’t All Flowers’ waarin er voor mij doen iets te veel geëxperimenteerd wordt. Maar afgezien daarvan de verdiende nummer 2 in mijn lijstje. Hopelijk gaan we nog veel van deze meneer horen!