Deze man werd mij aangeraden en of ik mee wilde naar een concert van hem. Nou ja dat laatste ging niet door maar dit jaar wel veel geluisterd naar ‘On The Widow’s Walk’ van The White Buffalo oftewel Jake Smith. Geboren in Eugene, Oregon en opgegroeid in Huntington Beach, Californië kwam hij op jonge leeftijd al in aanraking met de punkscene en countrymuziek. In 2002 kwam zijn eerste plaat uit. ‘On The Widow’s Walk’ is alweer het zevende album. Na het horen van een liedje van hem dacht ik eerst aan Eddie Vedder van Pearl Jam. Aangezien beide stemmen veel gelijkenissen vertonen. Voor het maken van de plaat kreeg Smith hulp van Shooter Jennings. De zoon van outlaw countryheld Waylon Jennings en Jessi Colter. Die naast de taak van producer ook nog meespeelt op het album.

De plaat opent met ‘Problem Solution’ een van mijn meest gedraaide nummers van dit jaar en een liedje dat zo op de Corona soundtrack kan. Het nummer is opgesplitst in twee delen, eerst ‘Problem’ gaat over twijfelen aan jezelf, wanneer de wereld tegen je lijkt te zijn en hopeloos. Maar halverwege veranderd dat naar het Beatleske ‘Solution’ deel van het nummer. En het antwoord op het probleem, door te kijken naar de dingen die wel goed gaan en leven in het moment en daar het mooie van in zien. Prachtig is ook ‘Sycamore’ gevolgd door ‘Come On Shorty’ met een fijn pianoloopje van Shooter Jennings waardoor het nummer muzikaal gezien wat vrolijks krijgt. Tekstueel gaat het over een relatie die op de klippen is gelopen:

Why didn’t you leave before you started something new?
And I’m gonna ride my horse into the setting sun
Well I want a happy ending, want to get me one
Find a heart that bleeds strong and true
So I can finally say fuck you

Ook mooi is de ballad ‘Cursive’ gevolgd door ‘Faster Than Fire’ dat gaat over de klimaatverandering en is vooral gerecht op diegene die dat ontkennen. Mooi is ook de afsluiter van de plaat ‘I Don’t Know A Thing About Love’. Waarmee er een eind komt aan een fijn album en een van mijn ontdekkingen van het jaar. The White Buffalo schrijft mooie liedjes maar het is vooral zijn donkerbruine stem die ik erg fijn vind klinken. Als volgend jaar de concertzalen weer open mogen en The White Buffalo naar Nederland komt ben ik daar zeker bij!