Na het succes van ‘The Nashville Sound’ uit 2017 en een mooie live plaat in 2018 ging Jason Isbell uit Green Hill, Alabama aan de slag met de opvolger die de titel ‘Reunions’ mee kreeg. Maar dat ging niet van het spreekwoordelijke leien dakje. Want zo vertelde Isbell in interviews dat hij erg gespannen was tijdens het maken van het album. Hierdoor kwamen er ook wat relationele problemen met echtgenoot Amanda Shires. Isbell maakte zich zorgen of de nummers wel goed genoeg zouden zijn. Terugkijkend op het opname proces met Dave Cobb op de producers stoel had Isbell meer van het maken van het album willen genieten. Want nadat het album klaar was is hij trots op het album. En dat mag zeker!

Het eerste nummer dat Isbell schreef voor het album was ‘Only Children’ hij schreef dit nummer toen hij met zijn vrouw, kind en vrienden op vakantie was in Griekenland. Waarbij hij terugdacht aan vervlogen tijden en de dingen en personen die hij mist. ‘Dreamsicle’ is daar ook een mooi voorbeeld van. ‘Overseas’ werd door Isbell al gespeeld tijdens de afgelopen tour. Hij schreef dit nummer toen zijn vrouw ook op tour was. In het nummer probeert Isbell het gevoel van troosteloosheid en het missen van de ander te beschrijven. Het nummer wordt afgesloten met een prachtige gitaarsolo van Isbell.

De eerste single van het album was ‘Be Afraid’ in het nummer roept Isbell zijn collega’s op om zich uit te spreken en hun publiek te inspireren. Vooral in de country muziek zijn veel artiesten bang en terughoudend om zich uit te spreken over bv hun politieke voorkeur. Als je dat wel doet, zoals de Dixie Chicks dat ooit deden, dan krijg je de hoon van het volk over je heen. Maar doe het toch maar wees bang, wees heel bang maar doe het toch maar. Een van de hoogtepunten van album is het nummer ‘St. Peter’s Autograph’ Isbell schreef dit nummer voor zijn vrouw nadat haar goede vriend en gitarist Neal Casal overleed.

Now you’ve lost another friend
Who couldn’t stay to see the end
He had somewhere else to be
Cut him down and burn the tree

There’s no shelter from the rain
And I can’t comprehend your pain
But I got arms and I got ears
And I will always be right here

Het een na laatst nummer op het album ‘It Gets Easier’ Isbell schreef dit nummer voor mensen die proberen van hun verslaving af te komen en geeft hun advies. Isbell heeft het verslaafd zijn aan drank en drugs zelf ook aan den lijve ondervonden. Wat het nummer extra krachtig maakt. Net als op ‘The Nashville Sound’ is het laatste nummer een ode aan zijn dochter Mercy. ‘Letting You Go’ is een prachtige afsluiter van een fantastische plaat. Rustige nummers worden afgewisseld met wat stevigere muziek. Het gitaarspel van Isbell is op deze plaat duidelijk geïnspireerd door dat van Mark Knopfler (Dire Straits). Een terechte tweede plek in mijn eindlijst!