Taylor Swift is een van de grootste artiesten van de afgelopen jaren. Maar ik bleef altijd ver van haar muziek, te poppie, te overdreven maar ik ben om. Dat begon begin dit jaar al met de documentaire ‘Miss Americana‘ die ik toevallig voorbij zag komen op Netflix. Mooie docu maar daardoor niet haar hele discografie doorgewerkt want ja de muziek bleef hetzelfde. Tot Swift op 24 juli van dit jaar een album uitbracht met de titel ‘folklore’. In eerste instantie ging dit aan mij voorbij, maar er werd lyrisch op gereageerd door verschillende artiesten die ik volg op de socials. Dus toch maar even een poging wagen en wat nummers geluisterd. En wauw wat een fijne plaat!

Taylor Swift inmiddels 31 jaar uit West Reading, Pennsylvania, was een paar jaar geleden bij een concert van The National, waarin Aaron Dessner speelt. Na afloop van het concert spraken Swift en Dessner dat ze een keer een liedje zouden gaan schrijven. Begin dit jaar stond Swift klaar om op wereldtour te gaan om haar album uit 2019 ‘Lover’ te promoten. Maar net als bij zoveel dingen dit jaar werd hier een streep doorgezet toen de wereld in de ban kwam van corona. Toen Swift thuis zat begon ze liedjes te schrijven, ze stuurde Aaron Dessner een berichtje of hij mee wilde schrijven en nodigde Jack Antonoff (Bleachers) ook uit om op afstand mee te schrijven. Swift liet een studio bouwen in haar huis en wederom op afstand maakten ze de nummers die tot ‘folklore’ zouden leiden. Het project was zo geheim dat zelfs Swift’s platenmaatschappij tot een week voor de release nog van niets wist. Vandaar ook dat ‘folklore’ in eerste instantie alleen digitaal te beluisteren was.

Al snel had ik een paar favorieten zoals ’the last great american dynasty’ een nummer over de excentrieke filantroop Rebekah Harkness die voor haar tweede huwelijk trouwde met een oliemagnaat. Swift wilde dit nummer al een tijdje schrijven omdat ze het huis waar Harkness woonde, nu het hare is. In het nummer trekt Swift ook gelijkenissen met zichzelf en hoe ze soms wordt geframed in de media of door anderen. ‘exile’ schreef ze samen met William Bowery een alias voor haar vriend Joe. Bon Iver frontman Justin Vernon zingt op dit nummer mee wat een mooi duet oplevert.

Andere hoogtepunten zijn ‘august’ met een fijn eind van de zomervibe en ‘betty’ dat wat mij betreft het mooiste nummer van het album is met een prachtig melancholische mondharmonica. Taylor Swift zou met deze plaat zeker in mijn top 10 komen maar dat was het dan ook. Tot er op 11 december nog een album verscheen getiteld: ‘evermore’. Volgens Swift het zusje van ‘folklore’ en daar kan ik mij wel in vinden. ‘evermore’ begint waar ‘folklore’ is opgehouden. Wederom mooie liedjes over personages en omgevingen aangevuld met iets meer instrumentatie. Net als ‘folklore’ maakte Swift dit album met Dessner en Antonoff. Daarnaast zijn er nog samenwerkingen met HAIM (‘no body, no crime’) met The National op het prachtige ‘coney island’ en de afsluiter van de plaat ‘evermore’ met Bon Iver. Andere noemenswaardige nummers zijn ’tis the damn season’ over de feestdagen in de winter en het terug naar huis gaan van hoofdpersonage ‘dorothea’ wat ook een mooi nummer is. ’tis the damn season’ is met de huidige staat van de wereld wel een wat ironisch liedje. Swift keert op dit album ook nog even terug naar haar country roots met ‘cowboy like me’.

Als je mij aan het begin van het jaar had verteld dat er twee albums van Taylor Swift in mijn platenkast zouden staan had ik je voor gek verklaard. Maar Swift heeft gewoon twee hele goede platen afgeleverd en daarmee ook de soundtrack voor 2020 gemaakt. Een plaat opgenomen in de tijd van de pandemie, het is dat er twee platen zijn die ik net wat vaker heb gedraaid en iets beter vind. Anders was het duo ‘folklore’ en ‘evermore’ op de eerste plek gekomen van deze lijst.

Check ook nog even de documentaire ‘folklore: the long pond studio sessions‘ op Disney+ waarin Swift de liedjes samen met Antonoff en Dessner speelt en vertelt waar ze over gaan.