Whitney Rose uit Prince Edward Island, Canada staat voor de tweede keer in een eindejaarslijst. In 2017 stond ze met ‘Rule 62’ op precies dezelfde plek als dat ze nu met ‘We Still Go To Rodeos’. Toeval of niet? Voor dit album nam ze afscheid van Raul Malo (van The Mavericks) die haar vorige twee albums produceerde en vroeg ze Paul Kolderie (Radiohead, Uncle Tupelo) om deze plaat te produceren. Waar ‘Rule 62′ vol stond met 60’s country is daar op dit album weinig meer van over en gaat het meer richting de muziek die Tom Petty maakte. Maar kijkend naar de teksten blijft het country wat de klok slaat. Want de fijnste muziek om over gebroken harten, relaties die uit gaan en over verdriet te zingen is toch wel de country muziek. En soms de blues.

Het verdriet komt in veel nummers naar voren, zoals op ‘In A Rut’ dat een nummer is over wanhoop en daar in vast blijven hangen. Op ‘I’d Rather Be Alone’ kiest ze voor zichzelf in plaats van voor de destructieve relatie waar ze zich in bevindt. ‘You’de Blame Me For The Rain’ doet een beetje bluesachtig aan en is een mooi voorbeeld van de veelzijdigheid van Rose op dit album. Natuurlijk staan er ook een paar liedjes op waarin het wel goed gaat met de liefde zoals ‘Home With You’ en de titeltrack van de plaat. Een ander noemswaardig nummer is ‘Better Man’. Op ‘We Still Go To Rodeos’ gaat Whitney Rose haar eigen weg en op zoek naar haar eigen geluid. Die lijkt ze gevonden te hebben, een zeer fijne plaat en doet het erg goed in de auto!