Een van de kanshebbers voor de nummer een positie in mijn jaarlijstje verscheen al in januari. Margo Price (40 jaar) bracht toen haar vierde plaat uit getiteld: ‘Strays’. Price schreef een groot deel van de plaat toen ze samen met haar man, en mede songwriter Jeremy Ivey, een paar paddo’s had genomen. Daarna dook ze met producer Jonathan Wilson de studio in om de geschreven nummers op te nemen. Het album opent met ‘Been To The Mountain’ dat meteen de toon zet voor het album. Price houdt er van om tegendraads te zijn, schuwt de politiek niet en stippelt haar eigen route uit. Muzikaal gezien ligt het album in lijn met voorganger ‘That’s How Rumors Get Started‘ dat in 2020 verscheen. Op ‘Light Me Up’ verzorgt Mike Campbell de gitaarpartijen en Sharon van Etten maakt samen met Price van het nummer ‘Radio’ een prachtig duet. ‘County Road’ doet denken aan haar debuutplaat ‘Midwest Farmers Daughter’ die in 2016 verscheen. En gaat over een vriend van Price, Ben Eyestone die overleed aan kanker in 2018 mede door het falen van het Amerikaanse zorgsysteem. ‘Time Machine’ is het enige nummer op het album dat niet werd geschreven door Price en/of Ivey maar door Dillon Napier die ook de drummer is in de band van Price. ‘Anytime You Call’ met de dames van Lucius is een door Ivey geschreven liefdesliedje en gaat over de lange relatie die hij en Price al lang onderhouden in voor en tegenspoed. Het absolute prijsnummer op het album is ‘Lydia’ gaat over abortus en vrouwenrechten. Price schreef het nummer voordat het Amerikaanse Gerechtshof het grondwettelijke recht op abortus ongedaan maakte. Waardoor het nummer nu pijnlijk genoeg nog actueler is. Met het wonderschone ‘Landfill’ komt er een einde aan het tien nummers tellende album. En dit was al voldoende geweest voor een plek in de top 5 van mijn favoriete platen.

Ware het niet dat in oktober ‘Strays II’ verscheen oftewel nog eens negen nummers die Price verdeelde in 3 delen‘Act I: Topanga Canyon’, ‘Act II: Mind Travel’ en ‘Act III: Burn Whatever’s Left’.
Deze set van nummers wordt afgetrapt door ‘Strays’ het titelnummer van de plaat en doet denken aan een kruisbestuiving tussen Tom Petty & The Heartbreakers en Springsteen’s E Street Band. En gaat over Price’ begin dagen van haar relatie met Ivey en in het nummer koestert ze haar outsider rol. Met de nummers ‘Closer I Get’ en ‘Malibu’ wordt de relatie tussen Price en Ivey nog verder uitgediept. De tweede act bestaat uit ‘Mind Travel’ (een verwijzing naar de paddo trip) waarin Price over het verleden nadenkt en het heden met open armen tegemoet gaat. Afsluiter van deze act is ‘Unoriginal Sin’ het nummer schreef Price samen met Mike Campbell die ook weer zijn geweldige gitaarspel laat horen. De derde act is de ‘come-down’ van de trip en de conclusie van het album met het mooie ‘Homesick’ dat een beetje doet denken aan de muziek van The Beatles. Afsluiter is ‘Burn Whatever’s Left’ en beëindigd de reis die we met Price hebben gemaakt. Of zoals Price het mooi verwoorde in het persbericht:

“We are at the end of the journey. You might feel nostalgic that it’s over. You may have regrets but you’re not going to dwell on things you can’t change.”

Margo Price levert met ‘Strays’ haar beste album tot nu toe af! De negentien nummers zijn stuk voor stuk erg mooi, met prachtige teksten en er wordt ook nog eens fijn gemusiceerd door The Price Tags, de band van Price.

Linkjes:
| | | margoprice.net

Tracklist:
Strays: Been to the Mountain/Light Me Up (ft. Mike Campbell)/Radio (ft. Sharon Van Etten)/Change of Heart/County Road/Time Machine/Hell in the Heartland/Anytime You Call (ft. Lucius)/Lydia/Landfill
Strays II: Strays/Closer I Get (ft. Ny Oh)/Malibu (ft. Jonathan Wilson en Buck Meek)/Black Wolf Blues/Mind Travel/Unoriginal Sin (ft. Mike Campbell)/Homesick (ft. Jonathan Wilson)/Where Did We Go Wrong/Burn Whatever’s Left | Tijdsduur: 1:22:17 | Label: Loma Vista |